Wybory parlamentarne w Polsce w 1965 roku
Polska
 Ustrój i polityka Polski Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
|
Wybory parlamentarne w Polsce w 1965 roku – wybory do Sejmu PRL, które zostały przeprowadzone 30 maja 1965, równocześnie z wyborami do rad narodowych (na podstawie uchwały Rady Państwa z 26 lutego 1965)[1]. Mandaty w Sejmie przydzielono organizacjom należącym do Frontu Jedności Narodu, według ustalonej puli. W Sejmie znaleźli się więc przedstawiciele PZPR (w większości), pozostałych koncesjonowanych partii (ZSL i SD), a także kilkadziesiąt osób bezpartyjnych (w tym po kilku przedstawicieli Stowarzyszenia „Pax”, Znaku i ChSS). Frekwencję 96,6% zatwierdziło Biuro Polityczne KC PZPR[2].
Oficjalne wyniki głosowania i wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]
Frekwencja w wyborach do Sejmu według oficjalnych danych wyniosła 96,60%.
Podział mandatów[edytuj | edytuj kod]
| Ugrupowanie | Mandaty | % mandatów | |
|---|---|---|---|
| Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | 255 | 55,4% | |
| Zjednoczone Stronnictwo Ludowe | 117 | 25,4% | |
| Stronnictwo Demokratyczne | 39 | 8,5% | |
| Stowarzyszenie „Pax” | 5 | 1,1% | |
| Znak | 5 | 1,1% | |
| Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne | 3 | 0,6% | |
| Niestowarzyszeni | 36 | 7,8% |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 26 lutego 1965 roku o zarządzeniu wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i do rad narodowych (Dz.U. z 1965 r. nr 10, poz. 62).
- ↑ Andrzej Rzepliński, Niewolne wybory parlamentarne. Doświadczenie polskie 1947–1989, s. 5.
- ↑ W latach 1922–1933 i w 1989 wyborów dokonywało Zgromadzenie Narodowe, w 1947 dokonał Sejm Ustawodawczy.