Magnozaur

Magnozaur

Magnosaurus
von Huene, 1932
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury gadziomiedniczne
Podrząd	teropody
Infrarząd	tetanury
Nadrodzina	megalozauroidy
Rodzina	megalozaury
Rodzaj	magnozaur
Gatunki
M. nethercombensis (von Huene, 1923) (typowy) ?M. lydekkeri (von Huene, 1932)

Magnozaur (Magnosaurus) – rodzaj teropoda z grupy megalozauroidów żyjącego w środkowej jurze na obecnych terenach Europy.

Gatunkiem typowym rodzaju jest Magnosaurus nethercombensis, opisany w 1923 roku przez Friedricha von Huenego na podstawie skamieniałości znajdujących się w kolekcji Jamesa Parkera w Oksfordzie, pochodzących z Nethercombe. Gatunek ten został zaklasyfikowany do rodzaju Megalosaurus jako stosunkowo prymitywny jego przedstawiciel. W 1932 roku von Huene utworzył dla niego nową nazwę rodzajowa Magnosaurus. Większość autorów wspierała rodzajową odrębność magnozaura i megalozaura, chociaż Michael Waldman w 1974 roku stwierdził, że przeniesienie gatunku M. nethercombensis do odrębnego rodzaju było nieuprawnione, chociaż uważał, że nie ma wątpliwości, iż oba te teropody należą do różnych gatunków. W 2003 roku Oliver Rauhut uznał z kolei nazwę Magnosaurus za starszy synonim rodzaju Eustreptospondylus, jednak późniejsi autorzy nie uznali tej propozycji. W 2010 roku Roger B.J. Benson wyszczególnił jedną potencjalną autapomorfię M. nethercombensis, która potwierdzałaby jego status jako ważnego gatunku. Różni się on również od pozostałych środkowojurajskich europejskich teropodów. W analizie kladystycznej przeprowadzonej przez Bensona (2010) magnozaur znajduje się w politomii z eustreptospondylem oraz kladem obejmującym wszystkie pozostałe megalozaury, co potwierdza wcześniejsze hipotezy o jego przynależności do Megalosauridae. W 1932 roku von Huene do rodzaju Magnosaurus zaliczył znany z jednego zęba gatunek M. lydekkeri. Ząb ten nie ma jednak cech diagnostycznych, dlatego jest on przez większość autorów uznawany za nomen dubium, a jego zaliczenie do Magnosaurus nie jest uprawnione.

Magnozaur był stosunkowo niewielkim przedstawicielem Megalosauridae – kość piszczelowa OUMNH J.12143/2 mierzy 49 cm długości i jest porównywalna z piszczelami piatnickizaura, u którego mierzą one 49–51,5 cm (okazy MACN CH 895 i PVL 4073), co sugeruje, że oba te teropody osiągały zbliżone rozmiary. Staw biodrowy magnozaura znajdował się na wysokości około 1 m nad ziemią. Masę piatnickizaura oszacowano na 504 kg (choć szacunki przeprowadzone inną metodą mogą dawać wyższe rezultaty), a magnozaur miał prawdopodobnie zbliżoną masę ciała.

Magnosaurus żył we wczesnym bajosie, a jego szczątki są najstarszymi skamieniałościami należącymi z pewnością do przedstawiciela grupy tetanurów (Tetanurae), choć starszy może być prawdopodobny terizinozauroid Eshanosaurus z Chin – Benson stwierdza jednak, że aby uznać go za starszego od magnozaura potrzebne jest potwierdzenie, że osady, z których wydobyto szczątki eszanozaura, pochodzą z wczesnej jury.