Metale nieżelazne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Metale kolorowe)

Metale nieżelazne (metale kolorowe) – nazwa techniczna metali innych niż żelazo i stopów metali niezawierających żelaza[1][2]. Do metali kolorowych zalicza się m.in. miedź, cynk, cynę, ołów i aluminium, a do stopów mosiądz i brąz. Są to ciała o charakterystycznym połysku, są dobrymi przewodnikami cieplnymi.

Mają różnorodne właściwości fizyczne, chemiczne, mechaniczne i technologiczne, i z tego powodu są powszechnie stosowane w wielu dziedzinach techniki[3].

Rodzaje[edytuj | edytuj kod]

Metale nieżelazne i ich stopy można podzielić na główne grupy[3]:

Metale lekkie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj Ilustracja Nazwa metalu Temperatura
topnienia
Gęstość
(g/cm³)
łatwo
topliwe
magnez 650 1,74
aluminium 660 2,70
trudno
topliwe
tytan 1820 4,54
źródło:[4]

Metale ciężkie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj Ilustracja Nazwa metalu Temperatura
topnienia
Gęstość
(g/cm³)
łatwo
topliwe
cynk 419,5 7,133
kadm 320,0 8,65
cyna 231,9 7,30
ołów 327,4 11,34
bizmut 271,3 9,80
trudno
topliwe
cyrkon 1852 6,49
kobalt 1445 8,9
nikiel 1455 8,9
miedź 1083 8,96
pallad 1554 12,0
srebro 960 10,49
platyna 1773,5 21,45
złoto 1063,0 19,32
bardzo
trudno
topliwe
molibden 2665 10,2
tantal 2996 16,6
wolfram 3410 19,3
źródło: [4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. metale. W: Mały słownik chemiczny. Jerzy Chodkowski (red.). Wyd. V. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 321–322.
  2. metale kolorowe, nieżelazne. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2015-12-07].
  3. a b Materiały nieżelazne. E-spawalnik.pl. [dostęp 2015-01-21]. (pol.).
  4. a b Maria Głowacka(red.): Metaloznawstwo. Gdańsk: Politechnika Gdańska, 1996, s. 12. ISBN 83-86537-39-6.