Miłoszowice (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miłoszowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Bogoria

Liczba ludności (2021)

196[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

28-210[3]

Tablice rejestracyjne

TSZ

SIMC

0788376[4]

Położenie na mapie gminy Bogoria
Mapa konturowa gminy Bogoria, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Miłoszowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Miłoszowice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Miłoszowice”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Miłoszowice”
Ziemia50°40′32″N 21°16′43″E/50,675556 21,278611[1]

Miłoszowicewieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[4][6].

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miłoszowice, po jej zniesieniu w gromadzie Przyborowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Współczesne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Miłoszowice[6][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0788382 Brzeziny przysiółek
0788399 Kolonia Miłoszowice kolonia

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Miłoszowic zawarty w tabeli 2.

Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[7]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada PRZYBOROWICE
  1. Miłoszowice
  1. Brzeziny
  2. Miłoszowice-Kolonia
  3. Ośrodek
  1. Brzeziny — pole, krzaki
  2. Dąbrówka — pole, łąka
  3. Kopanina — pole, łąka
  4. Kurczyński Dół — pole, łąka
  5. Ławki — pole
  6. Okręglica — pole
  7. Pod Buczyną — pole, łąka
  8. Pod Łopatnem — pole
  9. Podgóry — pole, łąka
  10. Rogatka — pole
  11. Wąkop — wąwóz, nieużytki
  12. Wydartów — pole
  13. Wygon — pole
  14. Zbrza — pole

Historia[edytuj | edytuj kod]

Według Długosza (L.B. t. II, 328) w XV wieku dziedzicami byli Krzesław i Stanisław herbu Róża. Ze wsi płacono dziesięcinę archidiakonowi sandomierskiemu, zaś dwa folwarki przekazywały ją proboszczowi w Kiełczynie.

Pod koniec XIX wieku, według „Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Miłoszowice były wsią z folwarkiem należącą do ówczesnego powiatu opatowskiego, gminy Malkowice i parafii Kiełczyna, odległą o 18 wiorst od Opatowa. W roku 1827 liczyła 24 domy i 103 mieszkańców, zaś w 1885 r. 29 domów i 217 mieszkańców[8].

W 1885 r. folwark i wieś Miłoszowice z attynencją Kiernica obejmowały 602 morgi, z czego: 412 mórg gruntów ornych i ogrodów, 34 morgi łąk, 32 morgi pastwisk, 109 mórg lasu oraz 16 mórg nieużytków i placów. Łącznie znajdowały się w nich 2 budynki murowane i 13 drewnianych. Wieś liczyła 24 osady ze 162 morgami gruntów. We wsi działał wiatrak młyński[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 80830
  2. Wieś Miłoszowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 785 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Jednostki pomocnicze gminy Bogoria. Urząd Gminy Bogoria. [dostęp 2015-04-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 41-42, 77-96.
  8. a b Miłoszowice 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 441.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.