Zagorzyce (powiat staszowski)
50°39′51″N 21°19′18″E/50,664167 21,321667| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
171[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
28-210[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TSZ |
| SIMC |
0788755[4] |
Położenie na mapie gminy Bogoria  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
| 50°39′51″N 21°19′18″E/50,664167 21,321667[1]
| |
Zagorzyce – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]
W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Zagorzyc zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada SZCZEGLICE
- Zagorzyce
- Kolonie
- Niwka
- Pod Wolicą
- Bełt — łąka
- Brodek — pole
- Dworskie — pole
- Kolonie — łąka, pole
- Niwka — pole
- Pastwiska — pole
- Pod Rzekami — pole
- Pod Wolicą — pole
- Wygonek — pole
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś w 1629 roku należała do Pakosława Lipnickiego, podobnie jak sąsiednia wieś Wysoki Małe[7]. Według rejestru poborowego powiatu sandomierskiego z 1629 roku we wsi tej mieszkało: 5 chłopów, którzy gospodarowali na 1 i 1/4 łana i płacili 5 florenów podatku; 2 ogrodników z ogrodami, którzy płacili 1 floren i 20 groszy podatku; 1 komornik ubogi, który płacił 8 groszy poboru; 1 rzemieślnik płacący 16 groszy podatku; oraz płacono z pół łana ziemi wykorzystywanej do produkcji rolnej na potrzeby propinacyjne, 1 floren i 16 groszy poboru. Razem oddano 7 florenów i 26 groszy poboru.
W Słowniku geograficznym z 1895 roku opisane jako wieś i folwark, należące do powiatu sandomierskiego, gminy Górki i parafii Szczeglice, oddalone o 28 wiorst od Sandomierza. W 1827 roku liczyły 18 domów i 28 mieszkańców, zaś w 1895 roku 22 domy i 116 mieszkańców[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 155894
- ↑ Wieś Zagorzyce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1578 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 56, 77-96.
- ↑ Anusik ↓, s. 70.
- ↑ Zagórzyce (5), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 270.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
- Zbigniew Anusik. Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629. „Przegląd Nauk Historycznych 2012, R. XI, Nr.2”.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Integralne części wsi |
|
