Wolica (gmina Bogoria)
50°39′11″N 21°19′38″E/50,653056 21,327222| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
51[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
28-210[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TSZ |
| SIMC |
0788703[4] |
Położenie na mapie gminy Bogoria  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
| 50°39′11″N 21°19′38″E/50,653056 21,327222[1]
| |
Wolica – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[4][5].
Wolica jest małą miejscowością, położoną pomiędzy Pęcławicami Górnymi a Zagorzycami. Należy do parafii św. Jerzego w Szczeglicach.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]
W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Wolicy zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada SZCZEGLICE
- Wolica
- Kapia Góra
- Kapia Góra — pole, las, wzniesie-
nie- Wolickie Pola — pole
- Zagorzyckie — pole
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś początkowo – aż do XVIII wieku – nosiła nazwę Kolonia Pęcławice.
W 1629 roku z wsi podatki płacili[7]:
- Jan Podkański,
- Mikołaj Gołębiowski za 0,5 łana 2 złote polskie i 2 grosze,
- Jan Wolski i Mikołaj Wolski każdy za 0,25 łana 1 złoty polski i 5 groszy.
Pod koniec XIX wieku, według „Słownika geograficznego Królestwa Polskiego”, Wolica była wsią z folwarkiem należącą do ówczesnego powiatu sandomierskiego, gminy Górki i parafii Szczeglice, odległą o 28 wiorst od Sandomierza. W 1827 roku liczyła 1 dom i 8 mieszkańców, zaś w 1893 roku 6 domów i 60 mieszkańców. W 1887 roku folwark obejmował 193 morgi, z czego: 138 mórg gruntów ornych i ogrodniczych, 15 mórg łąk, 7 mórg pastwisk, 30 morgi lasu oraz 3 morgi nieużytków. Liczył 7 budynków drewnianych. Wieś zasiedlało 6 osadników gospodarujących na 13 morgach[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 150487
- ↑ Wieś w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1481 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 55, 77-96.
- ↑ Zbigniew Anusik „Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629”, Przegląd Nauk Historycznych 2012, R. XI, NR 2, s. 65-74.
- ↑ Wolica(12), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 829.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Integralne części wsi |
|
