Mieczysław Bilek (prawnik)

Mieczysław Bilek
Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1894 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	29 maja 1943 ; Warszawa
	Przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego
Okres	od maja 1942; do 29 maja 1943
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Poprzednik	Antoni Więckowski
Następca	Jerzy Makowiecki
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mieczysław Bilek, ps. Mirosław (ur. 18 czerwca 1894 w Łodzi^[1], zm. 29 maja 1943 w Warszawie) – polski prawnik i urzędnik państwowy, prezydent Radomia (1921)^[2] i Gdyni (1929–1931), przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego (1942–1943).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Kazimierza Tymoteusza^[1], urzędnika pocztowego, i Walerii ze Styfich^[1]. Ukończył Gimnazjum w Radomiu^[1]. Studiował prawo na uniwersytetach w Charkowie, w Petersburgu i w Warszawie^[1], gdzie włączył się w działalność polskich stowarzyszeń liberalnych. Był m.in. wiceprezesem Unii Stowarzyszeń Postępowej Inteligencji „Filarecja”^[1]. Podczas studiów pisywał do „Głosu Polskiego” i „Dziennika Pietrogrodzkiego”^[1]. W 1914 ożenił się z Zofią Szczygielską^[1]. W 1921 był prezydentem Radomia. Później pracował w administracji rządowej, m.in. jako starosta jędrzejowski (1924–1927) oraz białostocki (najpierw powiatowy, później grodzki: 1927–1928^[3]). Od 1928 pełnił obowiązki delegata rządu RP przy Zarządzie Miejskim Gdyni^[1]. Od 1929 do 1931 był prezydentem Gdyni. W 1931 uzyskał nominację na wicewojewodę krakowskiego^[1]. Z tego stanowiska we wrześniu 1933 został przeniesiony w stan nieczynny^[4]. Od 1933 zatrudniony w Banku Gospodarstwa Krajowego^[1].

Pod koniec lat 30. był związany z Obozem Zjednoczenia Narodowego, którego członkiem pozostał do wybuchu II wojny światowej. W 1939 wybrany został w skład Zarządu Głównego SD, po aresztowaniu płk. Antoniego Więckowskiego w maju 1942 objął obowiązki przewodniczącego partii. Był też przewodniczącym Społecznej Organizacji Samoobrony^[5].

15 maja 1943 został aresztowany przez Gestapo w warszawskiej kawiarni Fuscha na Ochocie^[6], został zamordowany w ruinach getta warszawskiego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)^[7]
Medal Niepodległości^[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 46 .
↑ SebastianS. Piątkowski SebastianS., Radom – zarys dziejów miasta, Radom: Społeczny Komitet Ratowania Zabytków, 2000, ISBN 83-914912-0-X .
↑ Wojewodowie białostoccy. W: Z dziejów województwa białostockiego w okresie międzywojennym. Białystok: 1999, s. 29.
↑ Zmiany w administracji na wyższych stanowiskach wojewódzkich. „Głos Mazowiecki”, s. 4, Nr 206 z 12 września 1933.
↑ Społeczna Organizacja Samoobrony, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-10-25] .
↑ (aut. Wiesław Balcerak et al.), Vademecum wiedzy o Stronnictwie Demokratycznym: Stronnictwo Demokratyczne w działaniu wczoraj i dziś, Centralny Ośrodek Kształcenia Kadr Stronnictwa Demokratycznego im. Stanisława Kulczyńskiego, Warszawa 1984, s. 21 (informacja o aresztowaniu przy ul. Filtrowej 62)
↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 352 („za zasługi na polu gospodarki miejskiej”).
↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 46. [dostęp 2020-06-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 46. [dostęp 2020-06-22].
Henryk Wosiński, Podstawowe fakty z historii Stronnictwa Demokratycznego, Warszawa 1964.
Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w latach II wojny światowej, Warszawa 1980.
Antoni Czubiński, Stronnictwo Demokratyczne (1937–1989): zarys dziejów, Poznań 1998.
Andrzej Krzysztof Kunert, Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939–1944, tom I, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1987, s. 40–41.

[kto46-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 46 .

[2] SebastianS. Piątkowski SebastianS., Radom – zarys dziejów miasta, Radom: Społeczny Komitet Ratowania Zabytków, 2000, ISBN 83-914912-0-X .

[3] Wojewodowie białostoccy. W: Z dziejów województwa białostockiego w okresie międzywojennym. Białystok: 1999, s. 29.

[4] Zmiany w administracji na wyższych stanowiskach wojewódzkich. „Głos Mazowiecki”, s. 4, Nr 206 z 12 września 1933.

[5] Społeczna Organizacja Samoobrony, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-10-25] .

[6] (aut. Wiesław Balcerak et al.), Vademecum wiedzy o Stronnictwie Demokratycznym: Stronnictwo Demokratyczne w działaniu wczoraj i dziś, Centralny Ośrodek Kształcenia Kadr Stronnictwa Demokratycznego im. Stanisława Kulczyńskiego, Warszawa 1984, s. 21 (informacja o aresztowaniu przy ul. Filtrowej 62)

[7] M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 352 („za zasługi na polu gospodarki miejskiej”).

[8] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 46. [dostęp 2020-06-22].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Królestwo Polskie	Paweł Kłossowski Czesław Golczewski Władysław Modzelewski Tadeusz Przyłęcki
II Rzeczpospolita	Franciszek Foryś Mieczysław Bilek Tomasz Całuń Jan Michalski Józef Grzecznarowski Wiktor Pietrusiewicz Roman Szczawiński Józef Grzecznarowski
II wojna światowa	Stefan Tyll Jan Ossoliński
Polska Rzeczpospolita Ludowa	Kazimierz Kiełczewski Ludwik Przybylski Stanisław Wieczorek Wacław Wrocławski Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Radomiu Tadeusz Karwicki Bogdan Barszczyński Andrzej Morawski Marian Kurkowski
III Rzeczpospolita	Wojciech Gęsiak Kazimierz Wlazło Ryszard Fałek Adam Włodarczyk Zdzisław Marcinkowski Andrzej Kosztowniak Radosław Witkowski