Ostra (Tatry Wysokie)
49°09′49″N 20°01′18″E/49,163611 20,021667
 Ostra na pierwszym planie, w tle Krywań | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2351 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°09′49″N 20°01′18″E/49,163611 20,021667
| |
.jpg)
Ostra (słow. Ostrá, niem. Ostra, Scharfkammspitze, węg. Osztra[1]) – obszerny i piarżysty szczyt o wysokości 2351[2], 2350[3][4] lub 2349[5] m n.p.m. w bocznej grani Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania. Położony jest pomiędzy Furkotem (Furkotský štít), od którego oddziela go Furkotna Przełęcz (Furkotské sedlo), a Krótką (Krátka), od której oddziela go Niewcyrska Przełęcz (Nefcerské sedlo)[5].
Od Ostrej odchodzi w kierunku południowym długa, boczna grań, która oddziela Dolinę Furkotną od Doliny Suchej Ważeckiej. W grani tej można wyróżnić m.in. następujące obiekty (w kolejności od Ostrej)[6]:
- Liptowska Przełączka (Liptovská štrbina),
- Liptowskie Turnie:
- Zadnia Liptowska Turnia (Liptovská veža, 2268[3] lub 2271[2] m),
- Wyżnia Liptowska Przehyba (Kozia priehyba),
- Pośrednia Liptowska Turnia (Kozí hrb, 2272 m[2]),
- Niżnia Liptowska Przehyba (Vyšný Kozí zárez),
- Skrajna Liptowska Turnia (Kozia stena),
- Kozi Karbik (Kozí zarez),
- Kozi Róg (Liptowski Róg[2], Kozí roh),
- Ostra Przełączka (Ostrý zárez, ok. 2105 m[2]),
- Ważecka Turnia (Ostrá veža, 2129 m) o dwóch wierzchołkach, między którymi znajduje się Ważecka Szczerbina (Ostrá štrbina),
- Ważecki Palec (Ostrý palec),
- Ważecki Ząb (Ważecka Turniczka[2], Ostrá vežička),
- Ważecka Kopa (Ostrá kopa),
- Siodełko (Sedielkový priechod, ok. 2015 m) – szeroka przełęcz używana dawniej przez turystów i myśliwych jako połączenie pomiędzy Doliną Furkotną a Suchą, obecnie nie prowadzi na nią żaden ze szlaków turystycznych,
- Siodełkowa Kopa (Sedielková kopa, 2065 m) – kopulasty szczyt, w którym grań rozdziela się na dwa grzbiety o zboczach pokrytych kosodrzewiną i obejmujących najniższą część Doliny Ważeckiej zwaną Przednim Handlem (Predný Handel)[2][5].
Pierwsze odnotowane przejście całej południowej grani – Alfred Martin i Johann Franz (senior) 19 września 1907 r.[5]
W północno-wschodniej grani (w kierunku do Furkotu) wyróżniają się kolejno:
- Wyżnia Furkotna Ławka (Vyšná Furkotská štrbina),
- Wielka Furkotna Turnia (Furkotská veža, Veľká Furkotská veža), pierwsze odnotowane wejście – Alfred Martin, Johann Franz (senior) 19 września 1907 r.,
- Pośrednia Furkotna Ławka (Prostredná Furkotská štrbina),
- Pośrednia Furkotna Turnia (Prostredná Furkotská veža),
- Niżnia Furkotna Ławka (Nižná Furkotská štrbina),
- Mała Furkotna Turnia (Malá Furkotská veža),
- Furkotna Przełęcz (Furkotské sedlo)[3].
Na szczyt Ostrej nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Drogi prowadzące na wierzchołek znane były od dawna. Najprawdopodobniej z wierzchołka prowadzono pomiary kartograficzne. Pierwsze odnotowane wejścia:
- latem – Karol Englisch, Paul Spitzkopf senior – 18 lipca 1903 r.,
- zimą – Peter Havas w styczniu 1906 r.[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b c d e f g Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b c Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 336. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Ivan Bohuš: Od A po Z o názvoch Vysokých Tatier. Tatranska Lomnica: Štátne lesy TANAPu, 1996. ISBN 80-96-75227-8.
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 119–126.
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-06-24].