Płutniki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płutniki
osada
Ilustracja
Płutniki - budynki popegeerowskie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

kętrzyński

Gmina

Korsze

Liczba ludności (2008)

110 mieszkańców

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-430[2]

Tablice rejestracyjne

NKE

SIMC

0478902

Położenie na mapie gminy Korsze
Mapa konturowa gminy Korsze, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Płutniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Płutniki”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Płutniki”
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kętrzyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Płutniki”
Ziemia54°07′20″N 21°15′17″E/54,122222 21,254722[1]

Płutniki (niem. Plötnick[3]) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Korsze. Osada od 1990 r. stanowi samodzielne sołectwo[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W roku 1913 majątek ziemski w Płutnikach należał do Gustava von Borcke, który był także właścicielem Tołkin. Zarządcą majątku w tym czasie był Leo von Natzmer.

Po II wojnie światowej w Płutnikach utworzono PGR, który przed likwidacją wchodził w skład PPGR Kombinat Rolny Garbno.

W Płutnikach znajduje się klasycystyczny dwór wybudowany w drugiej połowie XIX wieku. Dwór wzniesiony był na rzucie prostokąta z obustronnym, dwukodygnacyjnym ryzalitem na osi elewacji wzdłużnych. W obecnym stanie zachowania dwór posiada już oba skrzydła. Drugie skrzydło zostało odbudowane w 2009 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rudolf Grenz, "Der Kreis Rastenburg", Marburg/Lahn, 1976. (s. 310)
  • "Kętrzyn z dziejów miasta i okolic", "Pojezierze", Olsztyn, 1978. (s. 173)
  • Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, (Wydanie III poszerzone i uzupełnione) Studio ARTA, Olsztyn, 2001, ISBN 83-912840-2-6 (s. 331).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]