Parachimerarachne
| Parachimerarachne | |
| Wunderlich et Müller, 2022 | |
| Okres istnienia: kreda | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| (bez rangi) | Pantetrapulmonata |
| (bez rangi) | Tetrapulmonata |
| (bez rangi) | Serikodiastida |
| (bez rangi) | Araneida |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Parachimerarachne |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Parachimerarachne longiflagellum Wunderlich et Müller, 2022 | |
Parachimerarachne – wymarły rodzaj pajęczaków z rodziny Chimerarachnidae. Obejmuje tylko jeden opisany gatunek, Parachimerarachne longiflagellum. Żył w kredzie na terenie współczesnej Mjanmy.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały w 2022 roku przez Jörga Wunderlicha i Patricka Müllera na łamach „Beiträge zur Araneologie”. Opisu dokonano na podstawie datowanej na cenoman inkluzji w bursztynie birmańskim. Nazwa rodzajowa nawiązuje do siostrzanego rodzaju Chimerarachne, natomiast epitet gatunkowy odnosi się do długiego biczyka na opistosomie pajęczaka[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Jedyny zmierzony okaz jest samcem o ciele długości 2 mm mierzonym bez biczyka, prosomie długości 1 mm i szerokości 0,7 mm oraz mierzonej bez biczyka opistosomie (odwłoku) długości 1 mm i szerokości 0,55 mm. Ubarwienie miał brązowe. Karapaks był około 1,4 raza dłuższy niż szeroki. Szczękoczułki członami nasadowymi nie wystawały poza jego obrys. Stosunkowo długie i szczupłe odnóża porastały nieliczne długie i cienkie szczecinki, w tym dwie lub trzy na grzbietach ud i dwie na wierzchach rzepek. Na nadstopiach i stopach wyrastały nieliczne trichobotria. Opistosoma miała kądziołki przędne osadzone dość przednio, z parą przednio-boczną wyrastającą w środkowej jej części. Na końcu opistosomy wyrastał bardzo długi, osiągający około 6 mm długości, a więc trzykrotność długości ciała biczyk zbudowany z około 70 członów o niemal równych długościach. Nogogłaszczki samca miały niezgrubiałe człony, krótką rzepkę, długą goleń, dobrze rozwinięte i dość długie nadstopie, stosunkowo krótkie cymbium podłużnie podzielone na dwie gałęzie, z których retrolateralna prawdopodobnie miała paracymbium u nasady oraz pozbawiony zesklerotyzowanych apofiz, zaopatrzony w długi i cienki embolus oraz brzuszno-odsiebny guzek bulbus[1].