Paul Kilderry
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1973 |
| Wzrost |
175 cm |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
1992 |
| Zakończenie kariery |
2002 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
138 (17 kwietnia 1995) |
| Australian Open |
1R (1994-1996) |
| Wimbledon |
2R (1993) |
| US Open |
1R (1994) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
3 |
| Najwyżej w rankingu |
67 (22 lipca 1996) |
| Australian Open |
3R (1994) |
| Roland Garros |
3R (1994) |
| Wimbledon |
2R (1995, 2000, 2001) |
| US Open |
2R (1995, 1997) |
Paul Kilderry (ur. 11 kwietnia 1973 w Perth) – australijski tenisista.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę tenisową zainaugurował w roku 1992. W grze pojedynczej najlepszym wynikiem Australijczyka jest zwycięstwo w zawodach kategorii ATP Challenger Tour w Perth z grudnia 1999 roku, po pokonaniu w finale Dejana Petrovicia.
W grze podwójnej Kilderry wygrał 3 turnieje wchodzące w skład cyklu ATP World Tour, triumfując najpierw w 1996 roku na nawierzchni trawiastej w Rosmalen (z Pavelem Víznerem), rok później w Amsterdamie (z Nicolásem Lapenttim) oraz w 2000 roku w Los Angeles (z Sandonem Stollem). Ponadto Australijczyk był 2–krotnym finalistą rozgrywek ATP World Tour, w Newport z 1995 roku (w parze z Nunem Marquesem) oraz 1996 roku (z Michaelem Tebbuttem).
W 2002 zakończył karierę tenisową. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 138. miejscu w połowie kwietnia 1995, natomiast w zestawieniu deblistów pod koniec lipca 1996 był na 67. pozycji.
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (3–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 16 lipca 1995 | Newport | Trawiasta |  Nuno Marques
|
 Jörn Renzenbrink Markus Zoecke
|
1:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 16 czerwca 1996 | Rosmalen | Trawiasta |  Pavel Vízner
|
 Anders Järryd Daniel Nestor
|
7:5, 6:3 |
| Finalista | 2. | 14 lipca 1996 | Newport | Trawiasta |  Michael Tebbutt
|
 Marius Barnard Piet Norval
|
7:6, 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 3 sierpnia 1997 | Amsterdam | Ceglana |  Nicolás Lapentti
|
Andrew Kratzmann Libor Pimek
|
3:6, 7:5, 7:6 |
| Zwycięzca | 3. | 30 lipca 2000 | Los Angeles | Twarda | Sandon Stolle
|
 Jan-Michael Gambill Scott Humphries
|
walkower |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).