Przejdź do zawartości

Piotr Jegliński

Dodaj linki
Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Jegliński
Ilustracja
Piotr Jegliński (2016)
Data i miejsce urodzenia

26 października 1951
Warszawa

Zawód, zajęcie

publicysta, wydawca

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Piotr Jegliński w czasie promocji książki Wspomnienia z Kazachstanu, wraz z Marią Anders, Wiesławem Włodkiem (zarząd Poczty Polskiej) i Kornelem Morawieckim (2016)

Piotr Antoni Jegliński (ur. 26 października 1951 w Warszawie) – wydawca, publicysta, działacz opozycji demokratycznej w PRL. Współpracownik Janusza Bazydło i Janusza Krupskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława (1924–1969) i Ewy z domu Orzechowskiej (1923–2018[1]), uczestników powstania warszawskiego[2][3].

W latach 1970–1974 studiował na KUL w Lublinie. W 1974 wyjechał na stypendium do Paryża[3], gdzie w 1978[4] założył wydawnictwo Editions Spotkania, które drukowało książki zakazane w tym czasie w PRL.

Współtworzył również siatkę kurierską, która przemycała zakazane publikacje. Jednym z sukcesów stworzonej przez niego siatki było przemycenie do Polski w 1976 powielacza spirytusowego. Miał zostać zlikwidowany w ramach nieudanej akcji MSW o kryptonimie „Reszka”, która jednak skończyła się kompromitacją polskich służb[5]. Naczelna Prokuratura Wojskowa postawiła mu wtedy również zarzut szpiegostwa, który został wycofany dopiero w 2000[6]. Wydarzenia te przedstawia spektakl telewizyjny pt. Operacja Reszka. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce Jegliński brał udział w akcji balonowej[7], wysłania balonów z ulotkami z Bornholmu 5 marca 1982. Obecnie zajmuje się działalnością wydawniczą.

Został wiceprezesem zarządu Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[8].

W 1982 został odznaczony przez władze RP na uchodźstwie Złotym Krzyżem Zasługi[9]. 31 sierpnia 2013 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył Piotra Jeglińskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce”[10][11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ informacja o śmierci matki P. Jeglińskiego. wiadomosci.tvp.pl. [dostęp 2018-03-10].
  2. ↑ dane genalogiczne rodziny P. Jeglińskiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-03-10].
  3. ↑ a b Ewa Jeglińska. 1944.pl. [dostęp 2018-04-22].
  4. ↑ Piotr Jegliński. Operacja Reszka - Radio WNET [online], www.radiownet.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-26].
  5. ↑ http://www.tvp.pl/kultura/teatr/teatr-telewizji/archiwum/operacja-reszka W marcu 2010 miała miejsce premiera spektaklu Sceny Faktu Teatru Telewizji Operacja Reszka poświęconego działalności Piotra Jeglińskiego, jego inwigilacji przez bezpiekę i zaplanowanemu "wyeliminowaniu".
  6. ↑ Niezależny ruch wydawniczy w Lublinie w latach 1977-1980. [dostęp 2010-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-01)].
  7. ↑ Lot ku wolności. Akcja balonowa w 1982 roku - Portal historyczny Histmag.org - historia dla każdego [online], histmag.org [dostęp 2017-11-26].
  8. ↑ Oddział Warszawski Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. krs-online.com.pl. [dostęp 2020-06-08].
  9. ↑ Komunikat o nadaniu Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 15, Nr 3 z 31 grudnia 1982. 
  10. ↑ M.P. z 2013 r. poz. 937
  11. ↑ Odznaczenia w 33. rocznicę Porozumień Sierpniowych. prezydent.pl, 2013-08-31. [dostęp 2015-05-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Jegliński&oldid=71768053”