Podróże pana Kleksa (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podróże pana Kleksa
Gatunek

familijny
muzyczny
fantasy
fantastyka naukowa
przygoda

Rok produkcji

1985

Data premiery

5 lutego 1986

Kraj produkcji

Polska
ZSRR
Bułgaria

Język

polski

Czas trwania

88 minut (część I)
81 minut (część II)

Reżyseria

Krzysztof Gradowski

Scenariusz

Krzysztof Gradowski

Główne role

Piotr Fronczewski
Marcin Barański
Henryk Bista
Zbigniew Buczkowski
Jerzy Bończak

Muzyka

Bohdan Mazurek
Andrzej Korzyński

Zdjęcia

Włodzimierz Głodek

Kostiumy

Barbara Śródka-Makówka, Jolanta Generalczyk

Montaż

Teresa Miziołek

Wytwórnia

Zespół Filmowy Zodiak
Wytwórnia Filmów Dziecięcych i Młodzieżowych im. M. Gorkiego

Dystrybucja

Przedsiębiorstwo Dystrybucji Filmów

Poprzednik

Akademia pana Kleksa

Kontynuacja

Pan Kleks w kosmosie

Podróże pana Kleksafilm fabularny w reżyserii Krzysztofa Gradowskiego, będący kontynuacją Akademii pana Kleksa. Zdjęcia rozpoczęto w 1984 r., a film został ukończony w roku 1985. Premiera odbyła się w lutym 1986 r.[1]

Choć inspirowany powieścią Jana Brzechwy pod tym samym tytułem, film bardziej odchodzi od powieściowego oryginału niż poprzedzająca go Akademia pana Kleksa[2].

Film ma dwie części: pierwsza nosi tytuł Wysłannicy Bajdocji, druga – Wyspa Wynalazców[3].

Podróże pana Kleksa zostały zrealizowane wspólnie z kinematografią radziecką. Film zrealizowany na fali popularności Akademii pana Kleksa otrzymał większy budżet niż poprzednia część. Większość zdjęć została zrealizowana poza PRL, głównie na terenie ówczesnego ZSRR, szczególnie w Armenii (świątynia w Garni), na Krymie (m.in. pałac Woroncowa w Ałupce, Jaskółcze Gniazdo, góra Magnup) oraz na Kaukazie. Sekwencje z udziałem okrętu „Apolinary Baj” powstały w Bułgarii. Za Wyspę Wynalazców posłużyło erywańskie lotnisko Zwartnoc. Sekwencje studyjne powstały głównie w halach łódzkiej Wytwórni Filmów Fabularnych. Do opracowania efektów specjalnych użyto komputera graficznego firmy Olivetti – model M24.

W 2015 roku film (w obu częściach) przeszedł cyfrową rekonstrukcję obrazu i dźwięku.

Pałac Woroncowa jako siedziba Apolinarego Baja

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Pan Kleks odwiedza w nocy chłopca, który jest pacjentem w szpitalu. Postanawia opowiedzieć mu pewną historię, zaczynając od tego, iż Wielki Elektronik wraz ze swoimi robotami podbił Wyspę Wynalazców.

Z Wyspy Wynalazców opanowanej przez Wielkiego Elektronika wyrusza do Bajdocji tajny agent. Jest nim pułkownik Alojzy Bąbel, który otrzymał od swego mocodawcy rozkaz zniszczenia ogromnej beczki z atramentem zacumowanej u wybrzeży Bajdocji. Ma to doprowadzić do odwołania corocznego festiwalu bajek, jaki odbywa się w stolicy tego kraju – Klechdawie. Alojzemu Bąblowi, dzięki pomocy tajnego współpracownika Boni Al Facego, udaje się zniszczyć beczkę atramentu. Król Bajdocji Apolinary Baj wzywa na pomoc prof. Ambrożego Kleksa i prosi go o dostarczenie zapasu atramentu, umożliwiającego kontynuację festiwalu bajek. Pan Kleks wraz z 13-osobową załogą, wśród której znajduje się tajny agent Boni Al Facy, wyrusza w niebezpieczną podróż z zamiarem znalezienia atramentu.

Na samym końcu filmu chłopiec budzi się rano i gdy wstaje, zauważa na stoliku świecącą kulę (w opowieści dostał ją od pana Kleksa).

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Piosenki w filmie[edytuj | edytuj kod]

Słowa: Jan Brzechwa, Krzysztof Gradowski
Muzyka: Andrzej Korzyński

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Podróże Pana Kleksa, FilmPolski [dostęp 2023-06-05] (pol.).
  2. Darek Kuźma, Kleksy młodej polskiej wyobraźni. 30 lat od premiery filmu "Podróże pana Kleksa", Onet Kultura, 22 stycznia 2016 [dostęp 2024-01-19].
  3. Wyspa wynalazców (cz. II filmu "Podróże Pana Kleksa") - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych [dostęp 2023-06-05] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]