Pan Kleks w kosmosie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pan Kleks w kosmosie
Gatunek

familijny
muzyczny
fantastyka naukowa
przygoda

Rok produkcji

1988

Data premiery

5 grudnia 1988

Kraj produkcji

Polska
Czechosłowacja
ZSRR

Język

polski, angielski

Czas trwania

83 min (część I)
67 min (część II)

Reżyseria

Krzysztof Gradowski

Scenariusz

Krzysztof Gradowski

Główne role

Piotr Fronczewski
Jan Jankowski
Henryk Bista
Piotr Ptaszyński
Monika Sapilak
Bohdan Smoleń
Maryla Rodowicz

Muzyka

Andrzej Korzyński
Bohdan Mazurek

Zdjęcia

Włodzimierz Głodek

Scenografia

Jerzy Masłowski

Kostiumy

Barbara Śródka-Makówka

Montaż

Teresa Miziołek

Wytwórnia

Zespół Filmowy Zodiak
Wytwórnia Filmów Fabularnych we Wrocławiu
Wytwórnia Filmowa Koliba

Dystrybucja

Centrala Rozpowszechniania Filmów
Ústřední půjčovna filmů

Poprzednik

Podróże pana Kleksa

Kontynuacja

Tryumf pana Kleksa

Pan Kleks w kosmosie – trzeci z filmów (po „Akademii pana Kleksa” i „Podróżach pana Kleksa”) opowiadających o przygodach profesora Ambrożego Kleksa wyreżyserowany przez Krzysztofa Gradowskiego.

Film zrealizowano w roku 1988 w koprodukcji polsko-czechosłowackiej. Film składa się z dwóch części: „Porwanie Agnieszki” oraz „Misja Woltana II”. W 2016 roku film (w obu częściach) przeszedł cyfrową rekonstrukcję obrazu i dźwięku. W zrekonstruowanej wersji został wydany na Blu-Ray i emitowany w telewizji na kanałach: TVP1, TVP ABC, TVP Polonia, TVP HD i TVP Kultura.

Scenariusz[edytuj | edytuj kod]

W swojej konwencji film stanowił odejście od wcześniejszych produkcji z cyklu. „Pan Kleks w kosmosie”, w odróżnieniu od poprzedników, nie bazował na pierwowzorze literackim Jana Brzechwy. Reżyser zdecydował się umieścić głównego bohatera w autorskim scenariuszu i pokierować jego losami wedle własnej wizji. Mimo tego w filmie pojawiają się nawiązania do wcześniejszych części, w szczególności kontynuowany jest w nim wątek z „Podróży pana Kleksa” dotyczący postaci Wielkiego Elektronika.

Plenery[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia wykonano na terytorium Polski, Czechosłowacji oraz ZSRR. Kawiarnia w kształcie dysku znajdująca się w Bratysławie na przerzuconym przez Dunaj moście pełniła rolę Centrum Dowodzenia Siłami Kosmicznymi, a jako wnętrze Centrum Dowodzenia wykorzystano salę operacyjną Państwowej Dyspozycji Mocy. W filmie pojawiają się też Zakłady Azotowe „Puławy”, Petrochemia w Płocku oraz Elektrownia Bełchatów.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Dzieci z Państwowego Domu Dziecka w Maliszewie otrzymują na gwiazdkę komputer ofiarowany od byłego wychowanka, Jacka Bronowskiego, obecnie mieszkającego w USA. W nocy komputer sam się włącza i opowiada dzieciom historię, która ma wydarzyć się za 25 lat.

Wielki Elektronik, który po ucieczce z Wyspy Wynalazców osiadł na odległej planecie Mango, pracuje nad nowym wynalazkiem - urządzeniem do fantomizacji. Proces ten ma polegać na rozbiciu dowolnego obiektu na cząstki elementarne i możliwości przetransportowania go w ten sposób poprzez przestrzeń i czas. Pierwszym obiektem, na którym Wielki Elektronik postanawia przetestować swój wynalazek jest transportowiec kosmiczny ARGO 14-17. Wielki Elektronik, na prośbę gubernatora planety Mango, Don Manuela Carmello de Bazara, zgadza się użyć swego wynalazku, aby dostarczyć gubernatorowi z Ziemi dziewczynkę, która byłaby dla niego upragnioną córką. Wybór pada na Agnieszkę, uczennicę trzeciej klasy szkoły podstawowej im. Stanisława Lema. Gdy zostaje ona uprowadzona na Mango, uczniowie z jej klasy udają się do ostatniego rezerwatu przyrody, aby prosić mieszkającego tam Pana Kleksa o pomoc w odzyskaniu koleżanki. Żyjący dotąd z dala od cywilizacji Pan Kleks, przekonany, że dzieci o nim zapomniały, decyduje się przyjść uczniom z pomocą. Razem z członkiem klasy, Groszkiem, jego ojcem, komandorem Maxem Bensonem, oraz stworkiem Melo-Śmiaczem wyruszają na pokładzie ścigacza VOLTAN II w niebezpieczną wyprawę na planetę Mango, gdzie profesora Kleksa czeka ostateczna walka z jego odwiecznym wrogiem w osobie Wielkiego Elektronika.

Na końcu filmu, gdy komputer opowiedział już całą historię, do pokoju przychodzi dwóch mechaników, chcących rzekomo zabrać sprzęt do naprawy. Dzieci rozpoznają, że są to Alojzy Bąbel i Wielki Elektronik, i przepędzają ich.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Fronczewski – prof. Ambroży Kleks
  • Jan Jankowski
    • komandor Max Benson,
    • prezes koncernu MBM Jacek Bronowski
  • Henryk Bista – Wielki Elektronik / „portugalski mnich” #1 na chińskim dworze / mechanik #2
  • Piotr Ptaszyński
    • Gross „Groszek” Benson,
    • dziecko z Domu Dziecka
  • Monika Sapilak
    • Agnieszka,
    • dziecko z Domu Dziecka
  • Bohdan Smoleń
    • gubernator Don Manuel Carmello de Bazar,
    • kierowca Jarząbek
  • Maryla Rodowicz – Linella Carmello de Bazar
  • Małgorzata Puzio – Melo-Śmiacz
  • Mieczysław Gajda
    • Melo-Śmiacz (głos)
    • klasowy robot Bajtek
  • Andrzej Rosiewicz – Melo-Śmiacz (śpiew)
  • Emilian Kamiński
    • dyrektor Kudłacz,
    • kierownik Gładysz
  • Zbigniew Buczkowski – dyrektor Alojzy Bąbel / „portugalski mnich” #3 na chińskim dworze / mechanik #1
  • Zofia Merle – kierowniczka PDD w Maliszewie
  • Henryk Talar – komputer „Lucas” (głos)
  • Irena Kwiatkowska – Kula Informacyjna (głos)
  • Marek Sierocki – prezenter stacji „Internews”
  • Maria Probosz – Sandy
  • Marian Glinka – strażnik złomowiska robotów
  • Mariusz Leszczyński – robot Silver (głos)
  • Bruno O’Ya – dowódca transportowca ARGO 1417
  • Zdzisława Specht – Gloria Cassate
  • Nina Gocławska – Gina Cassate
  • Marlena Drozdowska – siostry Cassate (wokal)
  • Witold Dębicki – młody doktor Paj-Chi-Wo
  • Ján Mildner – cesarz Chin
  • Leon Niemczyk – „portugalski mnich” #2 na chińskim dworze
  • Marcin Troński – premier planety
  • Jan Himilsbach – portier kosmicznego hotelu
  • Beata Kozidrak – księżniczka z Rock-Komety
  • Jerzy Moes – przedstawiciel ambasady witający Bronowskiego na lotnisku
  • Iza Miko – dziewczynka z zapałkami
  • Jacek Domański – oficer kontroli lotów
  • Artur Pontek – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Natalia Babińska – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Sylwin Dąblewski – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Alicja Gradowska – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Dariusz Kacprzak – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Marcin Gruchalski-Buszta – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Wojciech Klata
    • jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema,
    • dziecko z Domu Dziecka
  • Marzena Krzysztof – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Sebastian Mikołajczyk – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Anna Nieduszyńska – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Beata Reczyńska – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Maciej Skotnicki – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Aleksander Sosna – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Magdalena Sternik – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Janusz Suski – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Katarzyna Śródka – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Magdalena Wierzcholska – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Paweł Wiśniewski – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Mateusz Wolski – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Gerard Wtykło – jeden z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Urszula Zalewska – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Karolina Zbrożek – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema
  • Magdalena Żydek – jedna z uczniów szkoły im. Stanisława Lema

Piosenki w filmie[edytuj | edytuj kod]

Muzyka: Andrzej Korzyński
Teksty: Jan Brzechwa, Krzysztof Gradowski

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]