Pollucyt
USGOV.jpg)
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
(Cs,Na)2[AlSi2O6]2 x H2O |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
6,5-7,0 |
| Przełam |
muszlowy, nierówny |
| Łupliwość |
brak |
| Układ krystalograficzny |
regularny |
| Gęstość minerału |
2,85 – 2,94 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
bezbarwny, biała, kremowa, szara, różowy do fioletowego, czasami niebieski |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty, tłusty |
Pollucyt (pollux) – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Nazwa pochodzi od imienia jednego z dwóch braci bliźniaków (łac. Pollux) z mitologii; drugi z braci to Kastor (petalit). Minerały te zwykle współwystępują ze sobą.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Rzadko tworzy kryształy o pokroju izometyrycznym, najczęściej są one dobrze wykształcone i bogate w ściany (przeważa forma dwudziestoczterościanu i sześcianu lub jego kombinacji). Występuje w skupieniach zbitych, drobnoziarnistych lub w postaci zwietrzałej (częściowo przeobrażony w kaolinit). Jest kruchy, przezroczysty, topi się z trudnością tworząc białe szkliwo. Nadaje płomieniowi barwę czerwonożółtą. Nie rozpuszcza się w kwasach. Często zawiera domieszki potasu, rubidu, talu. Spotyka się okazy z różowymi żyłkami kokeitu.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Minerał pochodzenia hydrotermalnego występuje głównie w kawernach granitów, pegmatytach granitowych. Minerały towarzyszące: petalit, lepidolit, spodumen, kwarc, mikroklin. Minerały podobne: hialit, kwarc.
Miejsca występowania:
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- najważniejsza ruda cezu (61% Cs2 O),
- jest surowcem ceramicznym (gdy zawiera 30-32% Cs2 O),
- rzadki i ceniony kamień kolekcjonerski.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
petalit, lepidolit, spodumen, kwarc, mikroklin.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jaroslav Bauer: Skały i minerały : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Multico, 1997. ISBN 83-7073-050-7.
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE W-wa 1993
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne W-wa 1965
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003 r.
- Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002 r.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- artykuł o pollucycie na stronie Webmineral.com (ang.)
- artykuł o pollucycie na stronie Mindat.org (ang.)