Pyszczyn (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pyszczyn
wieś
Ilustracja
Pałac w Pyszczynie
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

świdnicki

Gmina

Żarów

Liczba ludności (III 2011)

188[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

58-121[3]

SIMC

0857189

Położenie na mapie gminy Żarów
Mapa konturowa gminy Żarów, u góry znajduje się punkt z opisem „Pyszczyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pyszczyn”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pyszczyn”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pyszczyn”
Ziemia50°59′14″N 16°32′14″E/50,987222 16,537222[1]

Pyszczyn (niem. Pitschen) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Żarów.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[4]:

  • zespół pałacowy:
    • pałac, wczesnoklasycystyczny, rozbudowany w latach 1794-1796[5], restaurowany w 1882 r., częściowo zdewastowany w 1945 r. Rozplanowany na rzucie podkowy, dwutraktowy, dwukondygnacjowy, nakryty dachami dwuspadowymi z lukarnami, o skromnych podziałach elewacji, silniej zaakcentowanej zdwojonymi pilastrami korynckimi ujmującymi portal głównego wejścia podkreślony na tle dachu półkolistym szczytem. Nad portalem znajduje się kartusz z herbami Heinricha Gottfrieda von Spätgen (L)[6] i jego żony Anny Barbary von Oexle zu Friedenberg[7] oraz medalion z datą renowacji Renov. MDCCXXVI. Już w XIII w. istniał we wsi zamek, który do 1277 r. należał do Henryka IV Prawego[8], księcia wrocławskiego. W tym samym roku znalazł się w księstwie legnickim. W roku 1339 książę Bolko II podarował wieś Johannowi von Tschirn, którego potomkowie byli właścicielami do 1520 r. W tym czasie, przed 1365 r. istniał tu mały dwór obronny. W latach 1520-1725 Pyszczyn należał do rodziny von Reichenbach. Następnie, w roku 1727 biskup Ludwik Franciszek neuburski wydzierżawił majątek Heinrichowi Gottfriedowi baronowi von Spaetgen. Josefa Barbara, córka Heinricha Gottfrieda, wyszła za mąż za Friedricha Rudolfa hrabiego von Matuschka und Toppolczan[8] i wniosła mu w wianie posiadłości. W XIX w. właścicielem był m.in. Joseph Maximilian hrabia von Matuschka und Toppolczan baron von Spaetgen. To on właśnie założył teatr, przebudowując budynek dawnego spichlerza. Przedstawienia odbywały się w nim do połowy XIX w. W teatrze grywali von Matuschka-Toppolczanowie, a na ich amatorskie przedstawienia, których premier było nawet kilka w roku, zjeżdżały się tutaj wszystkie liczące się okoliczne rodziny[8]. Ostatnim właścicielem z tej rodziny był Heinrich Gottfried von Matuschka-Toppolczana, który zginął w lutym 1945 r., kiedy do Pyszczyna weszła armia radziecka. Heinrich Gottfried postanowił nie opuszczać swojej ziemi rodzinnej i nie uciekł z innymi mieszkańcami wsi. Rosjanie zabili go, a sam pałac ograbili i zdewastowali[8]. Po wojnie pałac został upaństwowiony, a jego właścicielem był PGR w Szczepanowie. W 1987 r. w murze okalającym rezydencję znaleziono butelkę z informacją z 1923 r. Zamurował ją tam asystent gospodarczy Matuschków. Na firmowym papierze zanotowano m.in. wyliczenie gatunków zwierząt hodowanych w gospodarstwie i wytłumaczenie, że budowa muru była konieczna. Powstał z powodu częstych włamań[8]. Administracja zmuszona była do tego ze względu na panujące niepokoje i częste włamania, przygotowywane i wykonywane komunistyczną ręką. Owe w większości elementy obce starają się być użyteczne narodowi, urzeczywistniając swe fantastyczne plany. Ale w ich szeregach znajdują się elementy, które wkroczyły na nieuczciwą drogę w nadziei szybkiego wzbogacenia się bez uczciwej pracy[9]. W pałacu znajdowały się mieszkania prywatne. Obiekt należał do AWRSP. W sierpniu 2013 r. pałac zakupiła osoba prywatna za ponad 848 tys. zł[8]. Na półkolistym portalem z wejściem do skrzydła bocznego płycina z herbem von Matuschka i datą renowacji Renovatum anno 1882[10].
    • park, z końca XVII-XIX w.
    • teatr, obecnie budynek gospodarczy, z 1783 r.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 113532
  2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1068 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 172. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  5. Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 312
  6. Pyszczyn. naszlaku.com. [dostęp 2023-07-30]. (pol.). W 1727 r. biskup wydzierżawił majątek Heinrichowi Gottfriedowi bar. von Spaetgen
  7. Heinrich Gottfried von Spaetgen. geni.com. [dostęp 2023-07-30]. (pol.).
  8. a b c d e f Lucyna Róg, Piękny pałac z długą historią sprzedany za prawie 850 tys. zł. wroclaw.gazeta.pl. [dostęp 2013-08-30].
  9. M. Perzyński Zamki, twierdze i pałace Dolnego Śląska i Opolszczyzny
  10. Pyszczyn - pałac. Portal skrzydłą bocznego, dobudowanego w latach 1794-1796 z inicjatywy hrabiego Josefa Maximiliana von Matuschka-Toppolczan. polska-org.pl. [dostęp 2023-07-29]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 47
  • R. M. Łuczyński, Zamki i pałace Dolnego Śląska- Sudety i Przedgórze Sudeckie, 1997
  • M. Perzyński Zamki, twierdze i pałace Dolnego Śląska i Opolszczyzny