Quique Estebaranz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Quique Estebaranz
Pełne imię i nazwisko

Juan Enrique Estebaranz López

Data i miejsce urodzenia

6 października 1965
Madryt

Wzrost

171 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1983–1984 Atlético Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1988 Atlético Madryt B
1988–1989 Racing Santander 32 (23)
1989–1993 CD Tenerife 136 (31)
1993–1994 FC Barcelona 14 (3)
1994–1996 Sevilla FC 26 (0)
1996–1997 CF Extremadura 37 (1)
1997–1999 CD Ourense 42 (6)
1999–2000 Gimnástica Segoviana 25 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993  Hiszpania 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2005 CD Leganés
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Juan Enrique „Quique” Estebaranz López (ur. 6 października 1965 w Madrycie) – hiszpański piłkarz grający na pozycji napastnika. W swojej karierze 3 razy wystąpił w reprezentacji Hiszpanii.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Estebaranz rozpoczął w klubie Atlético Madryt. W latach 1984–1988 występował w rezerwach tego klubu. W 1986 roku spadł z nimi z Segunda División do Segunda División B. W 1988 roku odszedł do Racingu Santander. Strzelił 23 gole dla tego klubu w Segunda División i został królem strzelców ligi. W 1989 roku odszedł do CD Tenerife. 2 września 1989 zadebiutował w Primera División w przegranym 0:1 wyjazdowym spotkaniu z Sevillą. 16 września 1989 w meczu z Realem Saragossa (3:3) strzelił swojego pierwszego gola w lidze hiszpańskiej. W Tenerife grał do końca sezonu 1992/1993.

W 1993 roku Estebaranz odszedł z Tenerife do Barcelony. Zadebiutował w niej 4 września 1993 w wygranym 3:0 domowym meczu z Realem Sociedad. W Barcelonie grał przez jeden sezon. Rozegrał 14 meczów i strzelił 3 gole będąc rezerwowym dla takich napastników jak: Christo Stoiczkow i Romário. Z Barceloną wywalczył mistrzostwo Hiszpanii oraz dotarł do finału Ligi Mistrzów. W finale, przegranym 0:4 z Milanem zagrał przez 20 minut.

Latem 1994 roku Estebaranz przeszedł z Barcelony do Sevilli. W Sevilli po raz pierwszy wystąpił 2 września 1994 w meczu z Realem Madryt, przegranym 1:4. W Sevilli wystąpił 26 razy przez 2 lata. W 1996 roku odszedł do Extremadury (debiut w niej zanotował 31 sierpnia 1996 w przegranym 1:2 wyjazdowym meczu z Hérculesem Alicante), jednak rok później spadł z nią do Segunda División.

W 1997 roku Estebaranz został piłkarzem CD Ourense, a w 1999 roku został z nim zdegradowany do Segunda División B. Sezon 1999/2000, ostatni w swojej karierze, spędził grając w Gimnástica Segoviana.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1983/84 Atlético Madryt B Hiszpania  Segunda División 1 0
1984/85 Atlético Madryt B Hiszpania  Segunda División 9 2
1985/86 Atlético Madryt B Hiszpania  Segunda División 25 1
1986/87 Atlético Madryt B Hiszpania  Segunda División B ? ?
1987/88 Atlético Madryt B Hiszpania  Segunda División B ? ?
1988/89 Racing Santander Hiszpania  Segunda División 32 23
1989/90 CD Tenerife Hiszpania  Primera División 33 10
1990/91 CD Tenerife Hiszpania  Primera División 34 5
1991/92 CD Tenerife Hiszpania  Primera División 33 7
1992/93 CD Tenerife Hiszpania  Primera División 36 9
1993/94 FC Barcelona Hiszpania  Primera División 14 3
1994/95 Sevilla FC Hiszpania  Primera División 15 0
1995/96 Sevilla FC Hiszpania  Primera División 11 0
1996/97 CF Extremadura Hiszpania  Primera División 37 1
1997/98 CD Ourense Hiszpania  Segunda División 26 5
1998/99 CD Ourense Hiszpania  Segunda División 16 1
1999/00 Gimnástica Segoviana Hiszpania  Segunda División B 25 1

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Hiszpanii Estebaranz zadebiutował 2 czerwca 1993 roku w wygranym 2:0 spotkaniu eliminacji do MŚ 1994 z Litwą. W kadrze narodowej rozegrał łącznie 3 spotkania, wszystkie w 1993 roku.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Barcelona: 1993/1994
Segunda División: 1988/1989

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]