Rainer Zobel

Rainer Zobel
	; Rainer Zobel (lipiec 2005)
Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1948 ; Wrestedt
Wzrost	176 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
	TSV Wrestedt-Stederdorf
	Teutonia Uelzen
1954–1958	VfL Bad Zwischenahn
1958–1968	SC Uelzen 09
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1982–1985	Teutonia Uelzen
1985–1987	Lüneburger SK
1987–1990	Eintracht Brunszwik(asystent)
1990–1992	Stuttgarter Kickers
1992–1993	FC Kaiserslautern
1994	FC Nürnberg
1995–1996	Tennis Borussia Berlin
1997–2000	Al-Ahly Kair
2000–2001	Stuttgarter Kickers
2002	SC Baniyas
2002–2003	Al-Ittihad Aleksandria
2004–2005	Persepolis Teheran
2006	Nadi asz-Szarika
2006–2007	ENPPI Kair
2008	Dinamo Tbilisi
2009–2010	Moroka Swallows
2012–2013	Milsami Orgiejów
2013–2015	FC El Gouna
2016–2017	FC Wenden
2017–2019	Lüneburger SK Hansa
2019–	Lüneburger SK Hansa (kierownik)
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rainer Zobel (ur. 3 listopada 1948 we Wrestedcie) – niemiecki piłkarz grający na pozycji pomocnika, trener.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Rainer Zobel karierę piłkarską rozpoczął w juniorach TSV Wrestedt-Stederdorf, następnie reprezentował barwy juniorów: Teutonii Uelzen, VfL Bad Zwischenahn (1954–1958) oraz SC Uelzen 09 (1958–1968).

Następnie rozpoczął profesjonalną karierę w występującym w Bundeslidze Hannoverze 96. Debiut zaliczył 17 sierpnia 1968 roku w przegranym 2:3 wyjazdowym meczu inauguracyjnej kolejki sezonu 1968/1969 z Werderem Brema, natomiast swojego pierwszego gola w Bundeslidze zdobył 30 października 1968 roku, w 84. minucie przegranego 1:2 meczu wyjazdowego z Herthą Berlin w ramach 12. kolejki. Rozegrał także 5 meczów w Pucharze Niemiec oraz 6 meczów w Pucharze Miast Targowych. Z klubu odszedł w trakcie sezonu 1969/1970.

Bayern Moanchium[edytuj | edytuj kod]

Następnym klubem w karierze Zobela był naszpikowany gwiazdami Bayern Monachium, w którym grał do końca sezonu 1975/1976. W tym czasie był nazywany tzw. „niszczycielem pomocy” oraz odnosił największe sukcesy w karierze piłkarskiej: trzykrotne z rzędu mistrzostwo Niemiec (1972–1974), wicemistrzostwo Niemiec (1971), 3. miejsce Bundeslidze (1976), Puchar Niemiec 1970/1971 po wygranej w finale 2:1 po dogrywce FC Köln rozegranym 19 czerwca 1971 roku na Neckarstadion w Stuttgarcie oraz trzykrotnie z rzędu Puchar Europy (1974–1976). Swój ostatni mecz w Bundeslidze rozegrał 12 czerwca 1976 roku w wygranym 7:4 meczu domowym z Herthą Berlin w ramach ostatniej kolejki sezonu 1975/1976.

Łącznie w Bawarczykach rozegrał 256 meczów, w których zdobył 24 gole (180 meczów/19 goli w Bundeslidze, 32 mecze/3 gole w Pucharze Niemiec, 5 meczów w Pucharze Ligi Niemieckiej, 23 mecze/2 gole w Pucharze Europy, 8 meczów w Pucharze UEFA, 7 meczów w Pucharze Zdobywców Pucharów, 1 mecz Superpucharze Europy).

Koniec kariery[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1976/1977 reprezentował barwy Lüneburger SK, po czym zakończył piłkarską karierę.

Łącznie w Bundeslidze rozegrał 246 meczów, w których zdobył 23 gole.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Rainer Zobel w 1967 roku w reprezentacji RFN U-18 rozegrał 7 meczów. Debiut zaliczył 14 lutego 1967 roku w Mönchengladbach w przegranym 0:1 meczu towarzyskim z reprezentacją Anglii U-18, natomiast ostatni mecz rozegrał podczas mistrzostw Europy U-18 1967 w Stambule – ostatnim meczu fazy grupowej w Grupie B w wygranym 3:1 meczu z reprezentacją Węgier U-18, a reprezentacja RFN U-18 zakończyła turniej w fazie grupowej, zajmując z 4 punktami 3. miejsce w Grupie B.

W latach 1967–1970 rozegrał 18 meczów w amatorskiej reprezentacji RFN. Debiut zaliczył 20 września 1967 roku w Ratyzbonie w bezbramkowo zremisowanym meczu towarzyskim z amatorską reprezentacją Austrii, natomiast ostatni mecz rozegrał 25 marca 1970 roku w Meppen w zremisowanym 1:1 meczu towarzyskim z amatorską reprezentacją Holandii.

14 listopada 1972 roku w Winterthurze wraz z Ottmarem Hitzfeldem rozegrał swój jedyny mecz w reprezentacji RFN B w wygranym 3:1 meczu towarzyskim reprezentacją Szwajcarii B (jedną z bramek zdobył Ottmar Hitzfeld).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Rainer Zobel po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1982–1985 trenował Teutonię Uelzen, a w latach 1985–1987 był trenerem Lüneburger SK. W latach 1987–1990 był asystentem trenera Uwe Reindersa w Eintrachcie Brunszwik. W latach 1990–1992 trenował Stuttgarter Kickers, z którym w sezonie 1990/1991 po wygranej rywalizacji w barażach z FC St. Pauli (1:1, 1:1, 1:3) i awansował do Bundesligi, jednak w sezonie 1991/1992 zajął 17. miejsce i tym samym spadł do 2. Bundesligi, po czym odszedł z klubu. Następnie w latach 1992–1993 trenował FC Kaiserslautern, a następnie od 21. kolejki do końca sezonu 1993/1994 trenował FC Nürnberg, z którym spadł do 2. Bundesligi. Następnym klubem w karierze Zobela był występujący w Regionallidze północno-wschodniej Tennis Borussia Berlin, którego trenował w latach 1995–1996 oraz był bliski awansu do 2. Bundesligi w sezonie 1995/1996 jednak w decydującej rywalizacji przegrał z VfB Oldenburg (1:1, 1:2 p.d.).

Następnym klubem w karierze trenerskiej Zobela był egipski Al-Ahly Kair, którego trenował w latach 1997–2000 oraz z którym zdobył trzykrotne z rzędu mistrzostwo Egiptu (1998–2000). 27 września 2000 roku ponownie został trenerem Stuttgarter Kickers, którego trenował do 2001 roku. Następnie klubami w karierze trenerskiej Zobela były kluby w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, w Egipcie oraz w Iranie: emiracki SC Baniyas (2002), egipski Al-Ittihad Aleksandria (2002–2003), irański Persepolis Teheran (2004–2005), emiracki Nadi asz-Szarika (2006) oraz egipski ENPPI Kair (2006–2007).

W czerwcu 2008 roku został trenerem gruzińskiego Dinama Tbilisi, jednak w sierpniu 2008 roku w wyniku działań wojennych w Osetii Południowej zmuszony był wraz z innymi zagranicznymi zawodnikami do ucieczki z Gruzji i tym samym Zobel wrócił do Brunszwiku. Następnie od 16 lipca 2009 roku do 28 listopada 2010 roku trenował południowoafrykańską Morokę Swallows.

9 września 2012 roku został trenerem mołdawskiego Milsami Orgiejów, którym był do 2013 roku^[1], a w latach 2013–2015 trenował egipską FC El Gounę. Następnie w marcu 2016 roku podpisał kontrakt na sezon 2016/2017 z występującym w Kreislidze okręgu Brunszwik FC Wendenem^[2], z którym awansował do Bezirksligi. 28 grudnia 2017 roku został zatrudniony w występującym w rozgrywkach Regionallidze Lüneburgu SK Hansa^[3], gdzie najpierw w latach 2017–2019 był trenerem, a od 3 lipca 2019 roku jest kierownikiem drużyny^[4].