Rezerwat przyrody Wąwóz Bolechowicki
50°09′22″N 19°47′02″E/50,156111 19,783889 Brama Bolechowicka | |
| rezerwat krajobrazowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1968 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
22,44 ha |
| Ochrona |
częściowa |
Położenie na mapie gminy Zabierzów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
| 50°09′22″N 19°47′02″E/50,156111 19,783889
| |
Rezerwat przyrody Wąwóz Bolechowicki – krajobrazowy rezerwat przyrody obejmujący dolną część Doliny Bolechowickiej. Jest to rezerwat częściowy, dopuszczalna jest wspinaczka skałkowa, pod warunkiem korzystania wyłącznie z zamocowanych już haków. Utworzony został w 1968[1], ma powierzchnię 22,44 ha[2]. Znajduje się na Wyżynie Olkuskiej w jednej z dolin Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie. Administracyjnie są to tereny wsi Karniowice w gminie Zabierzów.
Ochronie podlega: Brama Bolechowicka u wylotu wąwozu, znajdujące się za nią skały wapienne wraz z jaskiniami oraz odznaczające się zbiorowiska roślinne w dolinie i na zboczach wąwozu. Do zbiorowisk tych należą: łęg olszowy, grąd, las mieszany, murawy naskalne i zarośla kserotermiczne[3]. Są to zbiorowiska naturalne lub półnaturalne, powstałe w wyniku prowadzonej tutaj przed utworzeniem rezerwatu gospodarki człowieka.
Znajdują się tutaj stanowiska rzadkiego endemitu – brzozy ojcowskiej. Wiosną, przed rozwojem liści przez drzewa masowo zakwitają: kokorycz pełna, zawilec gajowy i żółty, śledziennica skrętolistna, zdrojówka rutewkowata, fiołek Rivina, pierwiosnek lekarski, miodunka ćma.
Dnem wąwozu płynie niewielki potok Bolechówka zasilany kilkoma źródłami krasowymi, na którym występują małe wodospady.
Od 2008 rezerwat włączony został do Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 jako ostoja siedliskowa „Dolinki Jurajskie”[4]. Umieszczone przy Bramie Bolechowickiej tablice opracowane przez specjalistów z akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w ramach projektu Małopolski Szlak Geoturystyczny informują o budowie geologicznej tego wąwozu.
Szlaki turystyki pieszej[edytuj | edytuj kod]
– czarny z Bolechowic do wylotu Wąwozu Bolechowickiego.
– żółty z Ojcowskiego Parku Narodowego przez górną część Doliny Kluczwody i Wierzchowie, Zelków, Dolinę Bolechowicką (w dół), Karniowice, Kobylany, Dolinę Będkowską, Dolinę Szklarki do Paczółtowic.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Utworzony Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego Nr 178 z dnia 4 listopada 1968 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M. P. Nr 50, poz. 345).
- ↑ Rezerwat przyrody Wąwóz Bolechowicki. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-10].
- ↑ Bąba W., Michalik S. 2002. Zbiorowiska roślinne rezerwatu „Wąwóz Bolechowicki” na Wyżynie Krakowskiej. Prądnik. Prace Muz. Szafera 13: 121-129.
- ↑ Natura 2000 – Standardowy Formularz Danych. Dolinki Jurajskie PLH120005. [dostęp 2019-05-10].