Ringsted

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ringsted
Ilustracja
Kościół św. Benedykta w Ringsted
Herb
Herb
Państwo

 Dania

Region

Zelandia

Gmina

Ringsted

Burmistrz

Henrik Hvidesten

Populacja (2008)
• liczba ludności


20 188

Kod pocztowy

4100

Położenie na mapie Zelandii
Mapa konturowa Zelandii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ringsted”
Położenie na mapie Danii
Mapa konturowa Danii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ringsted”
Ziemia55°26′N 11°47′E/55,433333 11,783333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ringsted – miasto w Danii w regionie Zelandia (Sjælland). Siedziba gminy Ringsted. 20 188 mieszkańców (2008).

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy oraz maszynowy[1].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Ringsted jest położony na środkowej Zelandii, przy linii kolejowej z Kopenhagi do Korsør, 60 km na południowy zachód od Kopenhagi i 47 km na wschód od Korsør[2]. Ringsted leży dokładnie na środku fragmentu tej linii pomiędzy Roskilde i Slagelse, na południe od jeziora Langesø, nad rzeczką Ringsted Å.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Średniowiecze[edytuj | edytuj kod]

Ringsted jest jednym z najstarszych miast Danii i choć pierwsze przywileje otrzymało dopiero w 1441, to już w okresie wikingów było miejscem zwoływania lokalnego zgromadzenia dla Zelandii tzw. tingu. W średniowieczu stało się ośrodkiem władzy królewskiej i miejscem rezydowania królów Danii. Król Danii Swen II Estrydsen założył tutaj kościół, który został ukończony już po jego śmierci w 1082. W 1135 osiedlili się tutaj benedyktyni, a ich klasztor(inne języki) stał się najważniejszym ośrodkiem pątniczym w Danii po kanonizacji Kanuta Lavarda i złożeniu jego relikwii w tutejszym kościele(inne języki) w 1170. Koronacja 7-letniego Kanuta IV w Ringsted w 1170 była pierwszą wzmiankowaną w historii koronacją królewską na ziemiach duńskich. Lokalny kościół św. Benedykta stał się mauzoleum grobowym średniowiecznych królów duńskich.

W 1345[3] miasto zostało ograbione przez wojska holsztyńskie. Podczas pożaru spłonęło archiwum miejskie wraz z nadaniami przywilejów. Najstarsze przywileje, jakie się zachowały, pochodzą z XV, XVI i XVII w. W średniowieczu miasto posiadało dwu burmistrzów, po raz pierwszy wzmiankowanych w 1388. W 1387, na lokalnym zgromadzeniu dla Zelandii w Ringsted, obwołano Małgorzatę I królową Danii, podobnie jak w latach następnych jeszcze kilku innych królów Danii.

Czasy poreformacyjne[edytuj | edytuj kod]

Zniesienie klasztorów (okres reformacji), do których przybywały rzesze pielgrzymów, oraz liczne pożary, które wielokrotnie trawiły Ringsted (największe w 1551 i 1590), stały się przyczyną upadku miasta, które w XVII i XVIII w. liczyło jedynie 700 mieszkańców[3]. Miasto poważnie ucierpiało podczas szwedzkiej okupacji w latach 1658–1660. Zrabowano m.in. cenną bibliotekę klasztorną liczącą ok. 26 tys. tomów i wywieziono ją do Szwecji. Do ostatecznego upadku miasta przyczyniły się kolejne pożary w latach 1693, 1717 i 1747, powodując drastyczny spadek liczby mieszkańców. W 1739 zamknięto szkołę łacińską, a od 1805 już nie odbywały się tutaj sejmiki dzielnicowe. W 1806 podczas ponownego pożaru zniszczony został klasztor wraz z kościołem. W 1807 miasto zostało okupowane przez wojska angielskie, a rok później stacjonowały tutaj wojska hiszpańskie[3].

Od początku XIX w. liczba ludności zaczęła powoli rosnąć, osiągając 1380 osób w 1850. Od otwarcia połączenia kolejowego z Kopenhagą w 1856 miasto zaczęło się ponownie rozwijać. Powstały tutaj różnorakie zakłady przemysłowe (rzeźnia, cementownia, fabryka drewniaków itd.). W 1901 miasto liczyło ponad 3000 mieszkańców[4]. Od czasów I wojny światowej miasto garnizonowe. W 1943 dokonywano tutaj aktów sabotażu skierowanych przeciwko okupacyjnym wojskom niemieckim. W 1953 liczba mieszkańców wzrosła do 9084[4].

Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

  • Ratusz z lat 1936–1937, według projektu Steena Eilera
  • Muzeum Miasta Ringsted (Ringsted Museum) – lokalne muzeum miejskie
  • Muzeum Rolnictwa (Ringsted Landbrugsmuseum) – muzeum zajmujące się badaniem dziejów lokalnego rolnictwa
  • Kościół św. Benedykta (Skt Bendt’s Kirke), wzniesiony w 1170 przez Waldemara I na miejscu wcześniejszej świątyni z ok. 1080. Romański z gotyckimi dodatkami i wyposażeniem z epok późniejszych (m.in. renesans). W kościele znajduje się również muzeum kościelne. Świątynia jest mauzoleum średniowiecznych królów i królowych Danii. Zostali w nim pochowani:
  • król Waldemar I Wielki (zm. 1182)
  • jego żona królowa Zofia (zm. 1198)
  • król Kanut IV zwany „VI” (zm. 1202), który w 1170 r. został tutaj koronowany „vivente rege”
  • król Waldemar Młodszy (zm. 1231; koronowany syn Waldemara II)
  • i jego żona królowa Eleonora portugalska (zm. 1231; brak grobu)
  • król Waldemar II Zwycięski (zm. 1241)

i jego żony, królowe:

Ponadto w kościele zostali pochowani następujący monarchowie szwedzcy:

Herb Ringsted[edytuj | edytuj kod]

Herb miasta jest odzwierciedleniem jego historii. Najstarszy zachowany dokument, na którym jest on przedstawiony pochodzi z 1421. Herb miasta stanowi złota (żółta w praktyce) tarcza, z prawego heraldycznego rogu której wyłania się odziana w niebieską szatę biała dłoń Najwyższego z dwoma wyciągniętymi palcami. Pod nią widnieje złota gwiazda betlejemska. Centralną figurą herbu jest postać NMP w niebieskich sztach z Dzieciątkiem Jezus. NMP zasiada na tronie czerwonego koloru. Otaczają ją postacie: z lewej, w niebieskich szatach i złotej koronie, króla Danii Eryka IV (pochowanego w kościele św. Bendykta w Ringsted), który trzyma w dłoniach czerwoną wazę z kwiatami prosząc NMP o wyniesienie go na ołtarze (do czego nie doszło, mimo toczącego się procesu kanonizacyjnego). Z prawej widzimy postać św. Kanuta Lavarda w niebieskich szatach, którego relikwie były przechowywane w Ringsted, dokąd udawali się z tego powodu liczni pielgrzymi. U dołu widzimy postać klęczącego benedyktyna odzianego na czarno, symbolizującego istniejący do reformacji klasztor benedyktynów w Ringsted. Może być to postać św. Benedykta z Nursji. W takiej postaci herb ten został urzędowo zatwierdzony jako herb miasta Ringsted w 1938[5].

Ludność[edytuj | edytuj kod]

grafika wg[6][7][4]

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ringsted, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-04].
  2. ↑ J. P. Trap: Danmark. Sorø Amt, Gads Forlag, Kopenhaga 1954, s. 656.
  3. ↑ a b c J. P. Trap: Danmark. Sorø Amt, Gads Forlag, Kopenhaga 1954, s. 664.
  4. ↑ a b c J. P. Trap: Danmark. Sorø Amt, Gads Forlag, Kopenhaga 1954, s. 665.
  5. ↑ Jakob H. Zeuthen: Bogen om danske kommunevåbener, Aschehoug Forlag 2000, s. 126.
  6. ↑ Lademann, Kopenhaga 1987, t. 24, s. 26.
  7. ↑ Salomonsens Konversations Leksikon, J. H. Schultz Forlagsboghandel, Kopenhaga 1926, t. XX, s. 214.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kay Nielsen, Danmarks kongelige familier i 1000 år, Ib Askholm, wyd. 1. udg., 1. opl, [Rødovre]: Askholm, 2007, ISBN 978-87-91679-09-4, OCLC 254232649.
  • J. P. Trap: Danmark. Sorø Amt, Gads Forlag, Kopenhaga 1954
  • Lademann, t. 24, Kopenhaga 1987, ISBN 87-15-06076-4
  • Værd at se i Danmark. Seværdigheder fra A-Å, Høst & Søn, Kopenhaga 1998, ISBN 87-14-29436-2
  • Jakob H Zeuthen, Bogen om danske kommunevåbener, Franz Sedivy, wyd. 1. udg, [København]: Aschehoug Forlag, 2000, ISBN 87-11-12863-1, OCLC 48379228.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ringsted&oldid=73161786”