Ser jabłkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ser jabłkowy

Ser jabłkowy (ser jabłeczny[1]) (lit. obuolių sūris) – w kuchni litewskiej i polskiej, rodzaj słodkiego przetworu[1] z jabłek. Wbrew nazwie nie ma nic wspólnego z serem – produktem mleczarskim: nazwy używa się ze względu na podobieństwa procesu wykonania i końcowego kształtu obu tych produktów.

Ser jabłkowy przygotowuje się poprzez smażenie przecieru jabłkowego z cukrem lub miodem[1]. Wyrób następnie przelewa się do płóciennego woreczka i suszy się go[2]. Gotowy wyrób ma zwartą, twardą konsystencję, pozwalającą na jego krojenie w kostkę lub plasterki[1].

Jako dodatki smakowe i zapachowe wykorzystuje się bakalie (np. suchą, utartą lub kandyzowaną skórkę pomarańczową (bądź samą skórkę[2]), migdały), orzechy oraz przyprawy korzenne (np. cynamon, goździki[2], kardamon, ziele angielskie, gałkę muszkatołową)[1]. Dla uzyskania estetycznego wyglądu, używa się czasem barwników w postaci naturalnych soków, np. z buraków[1].

Ser jabłkowy jest po raz pierwszy wspomniany w XVII, przez kucharza Radziwiłłów[3]. Sery jabłeczne cenione były dawniej ze względu na dużą wartość odżywczą i długi okres zdatności do spożycia[1]. Przechowywano je nawet przez wiele miesięcy w postaci dobrze wysuszonych i obtoczonych w cukrze kostek[1]. Na Litwie podawane są z gorzką herbatą, kawą lub winem.

Na polskiej Liście produktów tradycyjnych, od 15 lutego 2007, pod nazwą „Ser jabłeczny” figuruje ser jabłkowy wytwarzany w województwie świętokrzyskim[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Ser jabłeczny, [w:] Lista produktów tradycyjnych (woj. świętokrzyskie) [online], Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi [zarchiwizowane z adresu 2016-04-15].
  2. a b c W.A.L. Zawadzka, Kucharka litewska, wyd. 11, Wilno 1913, s. 501-502 (pol.).
  3. OBUOLIŲ SŪRIAI. obuoliusuriai.lt. [dostęp 2022-02-13]. (lit.).