Siedlików (Walim)
50°41′31″N 16°26′44″E/50,691944 16,445556
| niestandaryzowana część wsi | |
 Kościół św. Jadwigi w Siedlikowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Część miejscowości | |
| Wysokość |
490-560[2] m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Tablice rejestracyjne |
DBA |
| SIMC |
nie nadano[1] |
Położenie na mapie gminy Walim  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego  | |
| 50°41′31″N 16°26′44″E/50,691944 16,445556[1]
| |
Siedlików (niem. Ziedlitzheide) – niestandaryzowana część wsi Walim, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Walim[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Siedlików to górna część Walimia o długości około 1 km, leżąca na południe od centrum wsi, w dolinie Walimki, na wysokości około 490–560 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Siedlików powstał w połowie XVIII wieku jako kolonia Walimia, od początku była to osada zamieszkała głównie przez tkaczy chałupników[2]. W 1816 roku było tu 51 domów, a w 1825 ich liczba wzrosła do 57, w tym czasie w miejscowości istniało wolne sołectwo, młyn wodny, gorzelnia i bielnik[2]. W 1836 w Siedlikowie powstała szkoła, a w 1848 roku po wybudowaniu pierwszej tkalni mechanicznej miejscowość stała się największą osadą Walimia[2]. W późniejszych latach miejscowość nie rozwijała się już bardziej z powodu braku miejsca[2]. W 1933 roku osada liczyła 630 mieszkańców[2]. Podczas II wojny światowej na granicy Siedlikowa i Rzeczki więźniowie obozu koncentracyjnego Groß-Rosen wykuli w zboczu Ostrej 3 sztolnie, należące do kompleksu Riese[2].
Po 1945 roku miejscowość zachowała swój przemysłowy charakter utraciła natomiast niezależność, ponieważ w 1957 roku została dołączona do Walimia[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[3]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pw. św. Jadwigi, pochodzący w 1751 roku,
- kaplica grobowa Klingberga, położona przy ul. 3 Maja, pochodząca z 1813 roku.
Inne zabytki[2]:
- podziemia i sztolnie w kompleksie Riese, położone na wschodnim stoku Ostrej,
- zespół budynków po dawnych zakładach lniarskich, będący zabytkiem techniki.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Siedlików przechodzą dwa szlaki turystyczne[4]:
– z Jugowic do Głuszycy Górnej,
– z Walimia na Wielką Sowę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121861
- ↑ a b c d e f g h i j Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 334-336. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 191,192. [dostęp 2012-10-23].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2017-11-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
