Komorowscy herbu Korczak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: Żywiec
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 5: Linia 5:


== Historia ==
== Historia ==
W [[XV]] w. Komorowscy obecni byli w życiu politycznym [[Królestwo Węgier|Królestwa Węgier]], od drugiej połowie XV w.: Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego, a następnie Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Jako poddani węgierscy władali: [[Spisz]]em, [[Liptów|Liptowem]] i [[Orawa (region)|Orawą]]. Posiadali też dobra ziemskie w Małopolsce i na Litwie. W roku [[1467]] r. [[Władcy Polski|król polski]] [[Kazimierz IV Jagiellończyk]] nadał Piotrowi Komorowskiemu, hrabiemu [[Liptów|Liptowa]] i [[Orawa (region)|Orawy]], w dziedziczne władanie [[Państwo Żywieckie]] gdzie wybudowali [[Stary Zamek w Żywcu|zamek w Żywcu]]. Dobra żywieckie pozostawały w rękach rodziny Komorowskich do [[1624]] r.
W [[XV]] w. Komorowscy obecni byli w życiu politycznym [[Królestwo Węgier|Królestwa Węgier]], od drugiej połowie XV w.: Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego, a następnie Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Jako poddani węgierscy władali: [[Spisz]]em, [[Liptów|Liptowem]] i [[Orawa (region)|Orawą]]. Posiadali też dobra ziemskie w Małopolsce i na Litwie.

W roku [[1467]] r. [[Władcy Polski|król polski]] [[Kazimierz IV Jagiellończyk]] nadał [[Piotr Komorowski|Piotrowi Komorowskiemu]], hrabiemu [[Liptów|Liptowa]] i [[Orawa (region)|Orawy]], w dziedziczne władanie [[Państwo Żywieckie]]. Była to nagroda za ukrócenie rozbójniczej działalności rodziny Skrzyńskich oraz zadośćuczynienie za straty materialne jakich doznał hrabia występując przeciwko [[Maciej Korwin|Maciejowi Korwinowi]] i wspierając wyprawę [[św. Kazimierz|Kazimierza Jagiellończyka]] na [[Węgry]]. W Żywcu Komorowscy wybudowali [[Stary Zamek w Żywcu|renesansowy zamek]], który był centrum ich dóbr do [[1624]] r. Po śmierci [[Krzysztof Komorowski (zm. 1608)|Krzysztofa Komorowskiego]] majętność w 1608 roku podzielono pomiędzy jego trzech synów dzieląc włości na część [[susk]]ą, [[ślemień]]ską i [[żywiec]]ką, która przypadła Mikołajowi Komorowskiemu. Mikołaj w 1618 roku sprzedał dobra [[Łodygowice|Łodygowickie]], a w 1624 roku pozostałą część włości.


Od [[XVIII]] w. linia litewska rodu Komorowskich była w posiadaniu [[ordynacja|ordynacji rodowej]] na dobrach ziemskich wokół [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|kurlandzkiej]] miejscowości [[Kurmena|Kurmen]]. [[Latyfundium]] to należało do przedstawicieli rodu do lat dwudziestych [[XX]] w. Inne majątki należące do członków rodziny Komorowskich linii litewskiej to [[Kowaliszki]], [[Gikanie]], [[Skrobiszki]], [[Radkuny]], [[Syrutyszki]] nad rzeką Niewiażą, Podbirże koło [[Birże|Birż]].
Od [[XVIII]] w. linia litewska rodu Komorowskich była w posiadaniu [[ordynacja|ordynacji rodowej]] na dobrach ziemskich wokół [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|kurlandzkiej]] miejscowości [[Kurmena|Kurmen]]. [[Latyfundium]] to należało do przedstawicieli rodu do lat dwudziestych [[XX]] w. Inne majątki należące do członków rodziny Komorowskich linii litewskiej to [[Kowaliszki]], [[Gikanie]], [[Skrobiszki]], [[Radkuny]], [[Syrutyszki]] nad rzeką Niewiażą, Podbirże koło [[Birże|Birż]].

Wersja z 10:18, 12 maj 2010

Herb Korczak

Komorowscy – polska rodzina szlachecka herbu Korczak, której gniazdem rodowym była wieś Komorów w ziemi bełskiej.

Przedstawiciele rodu Komorowskich tytułowali się w przeszłości hrabiami na Liptowie i Orawie. Tytuł ten został im nadany w 1469 r. przez króla węgierskiego, Macieja Korwina. W 1780 r. Jakub Komorowski otrzymał potwierdzenie tytułu w Rzeczpospolitej Obojga Narodów, w 1894 r. Komorowscy otrzymali potwierdzenie swojego tytułu w Austro-Węgrzech.

Historia

W XV w. Komorowscy obecni byli w życiu politycznym Królestwa Węgier, od drugiej połowie XV w.: Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego, a następnie Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Jako poddani węgierscy władali: Spiszem, Liptowem i Orawą. Posiadali też dobra ziemskie w Małopolsce i na Litwie.

W roku 1467 r. król polski Kazimierz IV Jagiellończyk nadał Piotrowi Komorowskiemu, hrabiemu Liptowa i Orawy, w dziedziczne władanie Państwo Żywieckie. Była to nagroda za ukrócenie rozbójniczej działalności rodziny Skrzyńskich oraz zadośćuczynienie za straty materialne jakich doznał hrabia występując przeciwko Maciejowi Korwinowi i wspierając wyprawę Kazimierza Jagiellończyka na Węgry. W Żywcu Komorowscy wybudowali renesansowy zamek, który był centrum ich dóbr do 1624 r. Po śmierci Krzysztofa Komorowskiego majętność w 1608 roku podzielono pomiędzy jego trzech synów dzieląc włości na część suską, ślemieńską i żywiecką, która przypadła Mikołajowi Komorowskiemu. Mikołaj w 1618 roku sprzedał dobra Łodygowickie, a w 1624 roku pozostałą część włości.

Od XVIII w. linia litewska rodu Komorowskich była w posiadaniu ordynacji rodowej na dobrach ziemskich wokół kurlandzkiej miejscowości Kurmen. Latyfundium to należało do przedstawicieli rodu do lat dwudziestych XX w. Inne majątki należące do członków rodziny Komorowskich linii litewskiej to Kowaliszki, Gikanie, Skrobiszki, Radkuny, Syrutyszki nad rzeką Niewiażą, Podbirże koło Birż.

Przedstawiciele rodu

Linki zewnętrzne

Szablon:Stub