Połonne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
→Historia: drobne redakcyjne |
→Historia: drobne redakcyjne |
||
| Linia 43: | Linia 43: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Położona w pobliżu Czarnego Szlaku miejscowość, wzmiankowana w 1171 r. |
Położona w pobliżu Czarnego Szlaku miejscowość, wzmiankowana byłą w 1171 r. W 1607 roku Lubomirscy ufundowali w nim kościół św. Anny. Połonne zostało spalone przez Tatarów w 1618 roku. Źródło opisują, że spalono wtedy też kościół. W 1621 roku miasto wraz z drewnianym zamkiem objęła w posiadanie [[Zofia Ostrogska]], a po jej śmierci w 1623 r. właścicielem stał się jej mąż [[Stanisław Lubomirski (wojewoda krakowski)|Stanisław Lubomirski]], który z kolei przekazał je w 1642 roku swojemu najmłodszemu synowi Konstantemu Lubomirskiemu. W 1646 roku miasto zostało obwarowane przybierając kształt pięcioboku wg projektu [[Krzysztof Mieroszewski|Krzysztofa Mieroszewskiego]]. Wzniesienie twierdzy spowodowało zaryglowanie wojskom nieprzyjacielskim dostęp do Wołynia. W obrębie fortyfikacji zbudowanych wg szkoły holenderskiej znalazło się Stare i Nowe Miasto Połonne, zamek i osada Wola. W 1648 i 1651 roku miasto zajęli Kozacy i zniszczyli. Fortyfikacje wzmocnili Polacy po raz ostatni w 1792 roku przed spodziewaną [[Wojna polsko-rosyjska 1792|wojną z Rosją]]. Po II Rozbiorze Polski zostało zagarnięte przez Rosję. W tym czasie było po Dubnie i Zasławiu, trzecim miastem Wołynia. |
||
[[Prawa miejskie]] od [[1938]] roku. |
[[Prawa miejskie]] od [[1938]] roku. |
||
Rodzinne miasto śpiewaczki operowej [[Walentyna Stepowa|Walentyny Stepowej]]. |
Rodzinne miasto śpiewaczki operowej [[Walentyna Stepowa|Walentyny Stepowej]]. |
||
== Zabytki == |
|||
* Kościół św. Anny z 1607 r. |
|||
== Ludność == |
== Ludność == |
||
Wersja z 20:44, 20 wrz 2010
Szablon:Miasto zagranica infobox Połonne (ukr. Полонне) – miasto położone na Ukrainie na terenie obwodu chmielnickiego, centrum administracyjne rejonu połońskiego, 135 km od Chmielnickiego. Przez miasto przepływa rzeka Chomora. Stacja kolejowa na linii Szepetówka - Berdyczów.
Historia
Położona w pobliżu Czarnego Szlaku miejscowość, wzmiankowana byłą w 1171 r. W 1607 roku Lubomirscy ufundowali w nim kościół św. Anny. Połonne zostało spalone przez Tatarów w 1618 roku. Źródło opisują, że spalono wtedy też kościół. W 1621 roku miasto wraz z drewnianym zamkiem objęła w posiadanie Zofia Ostrogska, a po jej śmierci w 1623 r. właścicielem stał się jej mąż Stanisław Lubomirski, który z kolei przekazał je w 1642 roku swojemu najmłodszemu synowi Konstantemu Lubomirskiemu. W 1646 roku miasto zostało obwarowane przybierając kształt pięcioboku wg projektu Krzysztofa Mieroszewskiego. Wzniesienie twierdzy spowodowało zaryglowanie wojskom nieprzyjacielskim dostęp do Wołynia. W obrębie fortyfikacji zbudowanych wg szkoły holenderskiej znalazło się Stare i Nowe Miasto Połonne, zamek i osada Wola. W 1648 i 1651 roku miasto zajęli Kozacy i zniszczyli. Fortyfikacje wzmocnili Polacy po raz ostatni w 1792 roku przed spodziewaną wojną z Rosją. Po II Rozbiorze Polski zostało zagarnięte przez Rosję. W tym czasie było po Dubnie i Zasławiu, trzecim miastem Wołynia. Prawa miejskie od 1938 roku.
Rodzinne miasto śpiewaczki operowej Walentyny Stepowej.
Zabytki
- Kościół św. Anny z 1607 r.
Ludność
W 2008 miasto miało 22 217 mieszkańców z których 89,9% stanowią Ukraińcy, 6,9% Polacy a 2,4% Rosjanie.
Linki zewnętrzne
- Połonne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 727.
- Parafia p.w. św. Anny w Połonnem
- Nieoficjalna strona miasta
