Barrakuda europejska
| Sphyraena sphyraena[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
barrakuda europejska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Barrakuda europejska[3], świrena[3] (Sphyraena sphyraena) – gatunek ryby z rodziny barrakudowatych (Sphyraenidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Północny Ocean Atlantycki od Zatoki Biskajskiej po Moçâmedes w Angoli, Maderę i Azory, Morze Śródziemne i Morze Czarne. Występuje w przybrzeżnych wodach głównie ponad piaszczystym podłożem, do głębokości 100 m[4].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Wyciągnięte, szczupakowate ciało o bardzo długiej, spiczasto zakończonej głowie. Oczy duże o średnicy większej niż połowa wysokości głowy. Szczęka dolna wysunięta. Na szczękach i kościach podniebienia silne, ostre zęby.
Grzbiet szary, zielonkawy lub brązowawy. Strona brzuszna srebrzyście lśniąca. Dorosłe osobniki mają około 24 ciemnych, poprzecznych prążków usytuowanych wzdłuż górnej połowy ciała. Dwie daleko odsunięte od siebie płetwy grzbietowe; pierwsza z pięcioma silnymi kolcami, druga z jednym kolcem i dziewięcioma promieniami miękkimi.
Maksymalna długość 165 cm[4], przeciętnie osiągają około 60 cm.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Młode ryby wiodą stadny tryb życia. Osobniki starsze są raczej samotnikami. Barrakudy uchodzą za ryby bardzo agresywne, mogące czasami napadać kąpiących się ludzi.
Pokarm[edytuj | edytuj kod]
Są drapieżnikami. Polują na ryby ławicowe podążając ich śladem często na dłuższych odcinkach. Dietę uzupełniają głowonogami i skorupiakami.
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek jajorodny. Ikra unosi się swobodnie w wodzie, matka nie zajmuje się jajami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sphyraena sphyraena, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Sphyraena sphyraena, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby morskie, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1996, ISBN 83-7129-306-2, OCLC 830127003.
- ↑ a b Sphyraena sphyraena. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 2 stycznia 2011]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
- Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.