Suszenie żywności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krojone pomidory przygotowane do suszenia na suszarce elektrycznej

Suszenie żywności – metoda konserwacji żywności, polegająca na usunięciu wody z produktu. Suszenie żywności znane było już w czasach prehistorycznych, kiedy to suszono mięso (w tym również ryby). Pierwotnie suszono mięso z wykorzystaniem słońca i wiatru, zaś później ognia, przy czym proces ten często przypominał wędzenie[1]. Obecnie wykorzystuje się, na skalę przemysłową suszarnie jak i w warunkach domowych.

Krojone owoce mango i papai suszące się na suszarce elektrycznej

Najczęściej suszeniu poddaje się jadalne grzyby kapeluszowe, warzywa (pomidory, marchew, pietruszka, seler i por) i owoce (jabłka, gruszki, śliwki, banany, winogrona (powstają z nich rodzynki). Na skalę przemysłową suszy się również mleko (powstaje mleko w proszku), ekstrakty kawy (powstaje kawa instant), bulionów mięsnych i warzywnych (zupy w kostkach). Jedną ze szczególnych metod suszenia jest liofilizacja.

Usunięcie wody uniemożliwia rozwój drobnoustrojów, jak również efektywnie spowalnia przebieg przemian enzymatycznych i nieenzymatycznych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]