Temerario (1889)

Temerario

„Temerario” w 1901 r.
Klasa	kanonierka torpedowa
Typ	Temerario
Historia
Stocznia	Varadero de Santa Rosalía, Kartagena
Położenie stępki	1 grudnia 1887
Wodowanie	29 października 1889
Armada Española
Wejście do służby	1891
Wycofanie ze służby	1920
Los okrętu	sprzedany jako holownik
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 562 tony pełna: 630 ton
Długość	58 m między pionami
Szerokość	6,73 m
Zanurzenie	3,16 m
Materiał kadłuba	stal
Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 2600 KM 4 kotły, 2 śruby
Prędkość	19 węzłów
Zasięg	3400 Mm przy prędkości 10 węzłów
Uzbrojenie
2 działa kal. 120 mm (2 x I) 4 działa kal. 57 mm (4 x I) 1 kartaczownica Nordenfelta kal. 25 mm 6 torped
Wyrzutnie torpedowe	2 × 356 mm
Opancerzenie
pokład: 12,7 mm
Załoga	91

Temerario – hiszpańska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku, jednostka prototypowa typu Temerario. Okręt został zwodowany 29 października 1889 roku w stoczni Varadero de Santa Rosalía w Kartagenie i wszedł w skład hiszpańskiej marynarki wojennej w 1891 roku. Jednostka została wycofana ze służby w 1920 roku, po czym sprzedana prywatnemu przedsiębiorstwu, w którym służyła jako holownik.

Projekt i budowa

„Temerario” został zamówiony i zbudowany w krajowej stoczni Varadero de Santa Rosalía w Kartagenie. Projekt zakładał powstanie jednostki o stalowym kadłubie, dwóch umieszczonych blisko siebie kominach i dwóch masztach. Stępkę okrętu położono 1 grudnia 1887 roku, a zwodowany został 29 października 1889 roku .

Dane taktyczno-techniczne

Okręt był kanonierką torpedową o długości między pionami 58 metrów, szerokości 6,73 metra i maksymalnym zanurzeniu 3,16 metra . Wyporność normalna wynosiła 562 tony, pełna zaś 630 ton . Siłownię jednostki stanowiły dwie pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 2600 KM, do których parę dostarczały cztery kotły: dwa lokomotywowe i dwa cylindryczne . Prędkość maksymalna napędzanego dwiema śrubami okrętu wynosiła 19 węzłów . Okręt zabierał standardowo zapas 106 ton węgla, a maksymalnie mógł pomieścić 130 ton tego paliwa. Zasięg wynosił 3400 Mm przy prędkości 10 węzłów .

Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się dwa pojedyncze działa kalibru 120 mm Hontoria M1883 L/35, cztery pojedyncze działa 6-funtowe kal. 57 mm Nordenfelt L/45 i kartaczownica Nordenfelta kal. 25,4 mm L/40 (1 cal) . Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 356 mm (14 cali), z zapasem sześciu torped .

„Temerario” miał pancerz pokładowy o grubości 12,7 mm (½ cala), chroniący pomieszczenia maszynowni i kotłów .

Załoga okrętu składała się z 91 oficerów, podoficerów i marynarzy .

Służba

„Temerario” został przyjęty w skład Armada Española w 1891 roku . W momencie wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej jednostka przebywała na wodach La Platy, a jej załoga liczyła wówczas 60 osób. W okresie trwania I wojny światowej prędkość maksymalna jednostki nie przekraczała 13 węzłów . Okręt wycofano ze służby w 1920 roku, po czym został sprzedany prywatnemu przedsiębiorstwu, w którym pływał jako holownik .

Bibliografia

• Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: TEMERARIO torpedo gunboats (1891-1894). Navypedia. [dostęp 2019-03-16]. (ang.).
• Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
• Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).
• Piotr Olender: Wojna amerykańsko-hiszpańska na morzu 1998 r.. Warszawa: Lampart, 1995. ISBN 83-86776-10-2.