Ulica Łaziebna w Szczecinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Łaziebna
Ilustracja
Ulica Łaziebna - widok od strony Placu Orła Białego
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Szczecin

Długość

110,7

Poprzednie nazwy

Kleine Wollweberstraße

Przebieg
0 m ul. Tkacka
112 m pl. Orła Białego / ul. Staromłyńska
ul. Koński Kierat
Położenie na mapie Starego Miasta w Szczecinie
Mapa konturowa Starego Miasta w Szczecinie, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Łaziebna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Łaziebna”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Łaziebna”
Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Łaziebna”
Ziemia53°25′35,3″N 14°33′13,8″E/53,426472 14,553842

Łaziebna, (niem. Kleine Wollweberstraße) – wąska uliczka stanowiąca łącznik pomiędzy Placem Orła Białego a ulicą Tkacką. W 1945 roku nadano jej nazwę ulicy Deszczowej, a po 1955 r. ulicy Łaziebnej.

Mała Tkacka[edytuj | edytuj kod]

Jako „mała ulica /uliczka/ sukienników”, także „Mała Tkacka” (parva platea lanificum, 1345, lutteke wullenwewerstrate, 1501, 1514, kleine wulwewerstrate, 1564, Die Kleine Wollweber Strss, 1706, Kleine Wollwäber Straße, 1706, Kleine Wollweber Strss 1721, Kleine Wollweber Strsse, 1811), ułatwiała mieszkańcom obu ulic zamieszkałych przez tkaczy dojście do sukiennic usytuowanych przy ówczesnym Targu Końskim.
Na początku XVIII wieku większa część zabudowań ulicy Małej Tkackiej uległa zniszczeniu w wyniku ostrzeliwania miasta przez sprzymierzone z Prusami wojska w sierpniu 1713 roku. Wiedzę o stanie zabudowy tej ulicy i podziale na poszczególne parcele w okresie wcześniejszym uzupełniają nam szkice do katastru szwedzkiego z 1706 roku. Informacja umieszczona na szkicu do katastru szwedzkiego oraz dodatkowo na planie miasta z 1721 roku informuje nas, że do obszaru ulicy Małej Tkackiej należały działki po stronie południowej od nr 288=b.n.=592=1 do 292=b.n.=724=5, oraz działki po stronie północnej od 263=b.n.=730=13 do 259=123=728=8. Według niektórych opracowań, których autorzy powołują się na publikacje H. Lemckego i C. Fredricha, obecna nazwa ma nawiązywać do istniejącej w północnej części ulicy łaźni będącej własnością kościoła Mariackiego. Dzisiaj wiemy z katastru szwedzkiego, że łaźnia ta mieściła się na narożniku ulicy Tkackiej i Placu Żołnierza Polskiego (Plac Żołnierza Polskiego nr 2).[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]