Ulica Szewska w Szczecinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Szewska
Stare Miasto
Ilustracja
Widok w kierunku ulicy Grodzkiej
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Szczecin

Długość

134,7 m

Poprzednie nazwy

Schuhstraße

Położenie na mapie Starego Miasta w Szczecinie
Mapa konturowa Starego Miasta w Szczecinie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szewska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Szewska”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szewska”
Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szewska”
Ziemia53°25′29,3″N 14°33′31,7″E/53,424806 14,558806

Ulica Szewskaulica o długości 134,7 m zlokalizowana na obszarze szczecińskiego Starego Miasta, w dzielnicy Śródmieście. Przebiega z południowego wschodu na północny zachód, łącząc ulicę Księcia Mściwoja II z ulicą Grodzką. Nawierzchnia składa się z betonowych płyt. Przejezdny jest jedynie krótki początkowy odcinek ulicy, pozwalający na dojazd do posesji; na pozostałych odcinkach ulica ma formę ciągu pieszego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarsze wzmianki o obszarze ulicy Szewskiej pochodzą z XIV w. W tym czasie ulicę tę od położonego przy niej młyna końskiego zwano „ulicą końskiego kieratu” (platea molae equinae, 1306)[1]. Wpis dokonany trzy lata później świadczy o tym, iż północna część ulicy zwana była także „przy mennicy” (apud monetam, 1309) od budynku mennicy miejskiej usytuowanej na parceli nr 4. Południową część ulicy określano z kolei mianem „przy aptece” (by der apoteken, 1432; nawiązanie do apteki mieszczącej się na parceli nr 28) lub „przy rusznikarni” (by dem bussenhuse, 1521; nawiązanie do rusznikarni książęcej na parceli nr 27). W 1523 r. na określenie całej ulicy pojawia się nazwa „ulicy Szewskiej” (schostrate) związana z profesją rzemieślników zamieszkujących domy przy tej ulicy[1]. W 1698 r. w miejscu zabudowań apteki wzniesiono barokową kamienicę, w której także umieszczono aptekę[2]. W latach 1833–1835 na miejscu kamienic na narożniku z ulicą Panieńską powstał budynek giełdy.

W czasie bombardowań alianckich w latach 40. XX wieku zabudowa ulicy została zniszczona. Po wojnie ruiny kamienic oraz budynku mennicy rozebrano[1], pozostawiając jedynie wypalony gmach giełdy, który miał zostać odbudowany z przeznaczeniem na Urząd Zatrudnienia. Ostatecznie został on jednak wyburzony w 1951 r.[3] W latach 60. XX wieku, w ramach projektu budowy na Podzamczu nowego osiedla bloków mieszkalnych, ulica Szewska została wytyczona na nowo. Zdecydowano się jednak zmienić jej przebieg poprzez wyprostowanie północnego odcinka i nadanie jej formy ciągu pieszego.

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela zawiera opis wybranych budynków stojących niegdyś przy ulicy.

Adres i nazwa Zdjęcie Zbudowano Zniszczono Opis
Schuhstraße 4

Stara mennica

XIV wiek II wojna światowa Mennica miejska bijąca monety w czasach Księstwa pomorskiego i szwedzkiego panowania. Zlikwidowana w 1715 r. po zajęciu Szczecina przez Prusy i adaptowana do innych celów[4]. Spalona w czasie II wojny światowej i nieodbudowana. Współcześnie w jej miejscu znajduje się blok mieszkalny[1].
Schuhstraße 28

Kamienica Abrahama Wichenhagena

1698 r. II wojna światowa Kamienica zbudowana w 1698 r. w miejscu wcześniejszych zabudowań mieszczących aptekę. W 1706 r. własność aptekarza Abrahama Wichenhagena[2]. Zniszczona w czasie szwedzkiego najazdu. Odbudowana w 1713 r. z przeznaczeniem na Królewską Aptekę Dworsko-Garnizonową. Przebudowana w 1770 r. Zniszczona w czasie II wojny światowej.

Kalendarium zmian nazwy ulicy[edytuj | edytuj kod]

Czas
obowiązywania
Nazwa
1306 platea molae equinae
~1523–1945 schostrate / Schuhstraße
od lat 60. XX wieku Szewska

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ulica Szewska – Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [online], pomeranica.pl [dostęp 2020-12-03].
  2. a b Ulica Grodzka – Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [online], encyklopedia.szczecin.pl [dostęp 2020-12-03].
  3. Paweł Knap. Sylweta zapowiadała się tak korzystnie... Kontrowersje wokół odbudowy szczecińskiego Starego Miasta (1945-1970). „Biuletyn IPN”. 3, s. 22, 2007. IPN Szczecin. 
  4. Tadeusz Białecki, Encyklopedia Szczecina: wydanie jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina, Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 572, ISBN 978-83-942725-0-0, OCLC 924941684 [dostęp 2020-12-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Iwańczuk: Ulica Szewska. Internetowa Encyklopedia Szczecina. [dostęp 2020-12-03]. (treść udostępniona na licencji CC-BY-SA 3.0)
  • Encyklopedia Szczecina. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 1034. ISBN 978-83-942725-0-0.
  • Hugo Lemcke: Die älteren Stettiner Straßennamen im Rahmen der älteren Stadtentwicklung. Stettin: Leon Sauniers Buchhandlung, 1926.