Viola affinis

*Viola affinis*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	malpigiowce
Rodzina	fiołkowate
Rodzaj	fiołek
Gatunek	Viola affinis
	Nazwa systematyczna
	Viola affinis Leconte; Ann. Lyceum Nat. Hist. New York 2: 138 (1826)
Synonimy
	Viola affinis f. albiflora L.K.Henry; Viola affinis var. chalcosperma Griscom; Viola affinis var. langloisii Griscom; Viola affinis var. subarctica J.Rousseau; Viola crenulata Greene; Viola obliqua var. crenulata (Greene) Farw.; Viola sororia subsp. affinis (Leconte) R.J.Little; Viola sororia var. affinis (Leconte) L.E.McKinney; Viola subviscosa Greene; Viola venustula Greene;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Viola affinis Leconte – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w Kanadzie (w prowincjach Ontario i Quebec) oraz północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych (w Connecticut, Dystrykcie Kolumbii, Delaware, Illinois, Indianie, Marylandzie, Massachusetts, Michigan, Minnesocie, New Hampshire, New Jersey, stanie Nowy Jork, Ohio, Pensylwanii, Rhode Island, Vermoncie, Wirginii, Wirginii Zachodniej i Wisconsin)^[3]^[4]. W całym swym zasięgu jest gatunkiem najmniejszej troski, ale regionalnie (w stanie Missouri) jest krytycznie zagrożony^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Bylina dorastająca do 5–15 cm wysokości, tworząca kłącza^[4].
Liście: Blaszka liściowa jest błyszcząca i ma sercowaty kształt (wąskie wiosną, lecz latem stają się znacznie szersze). Mierzy 1,5–10 cm długości oraz 1,5–10 cm szerokości, jest grubo ząbkowana na brzegu, ma nasadę od sercowatej do ściętej i ostry lub tępy wierzchołek. Przylistki są lancetowate. Ogonek liściowy jest nagi i ma 2–10 cm długości^[4]^[6].
Kwiaty: Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o kształcie od owalnego do lancetowatego^[4]. Płatki są odwrotnie jajowate i mają purpurową barwę i widocznym białym gardłem, trzy dolne płatki są nieco owłosione, a płatek najbardziej wysunięty na dół jest odwrotnie jajowaty, mierzy 10-22 mm długości, wyposażony w zakrzywioną ostrogę o długości 2-3 mm^[4]^[6].
Owoce: Torebki mierzące 5-10 mm długości, o elipsoidalnym kształcie^[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w niskich lasach, na łąkach i brzegach cieków wodnych. Preferuje stanowiska w półcieniu, na wilgotnych glebach. Kwitnie od kwietnie do czerwca^[6].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten dość trudny do rozpoznania ze względu na duże podobieństwo z fiołkiem motylkowym (V. sororia), z którym najwyraźniej jest podatny na hybrydyzację. Osobniki z orzęsionymi działkami kielicha są prawdopodobnie mieszańcami z V. septentrionalis. Ponadto nieco rzadziej spotykane są również hybrydy z V. cucullata^[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Lista gatunków z rodzaju fiołek

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Viola affinis Leconte. Plants of the World Online. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Viola affinis. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
↑ Viola affinis / Le Conte's Violet. NatureServe Explorer 2.0. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Viola affinis (Sand violet). [w:] Native Plants of North America [on-line]. wildflower.org. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
↑ Viola affinis. Michigan Flora. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).

[pow-3] Viola affinis Leconte. Plants of the World Online. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).

[peb-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Viola affinis. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).

[ns-5] Viola affinis / Le Conte's Violet. NatureServe Explorer 2.0. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).

[wildflower-6] Viola affinis (Sand violet). [w:] Native Plants of North America [on-line]. wildflower.org. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).

[michiganflora-7] Viola affinis. Michigan Flora. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]