Wojciechowszczyzna
53°15′37″N 23°53′36″E/53,260278 23,893333_(2).jpg) Folwark Korybut-Daszkiewiczów w Wojciechowszczyźnie na rysunku Napoleona Ordy, 1868, Muzeum Narodowe w Krakowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość |
129 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1511 |
| Kod pocztowy |
231780 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°15′37″N 23°53′36″E/53,260278 23,893333
| |
Wojciechowszczyzna (biał. Вайцехаўшчына, Wajciechauszczyna, ros. Войтеховщина, Wojtiechowszczina, hist również Wojczyzna) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie małobrzostowickim.
Po III rozbiorze Polski w 1795 roku Wojciechowszczyzna, wcześniej należąca do województwa trockiego Rzeczypospolitej, znalazła się na terenie guberni grodzieńskiej Imperium Rosyjskiego. Po ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku wróciła do Polski, znalazła się w gminie Brzostowica Mała w powiecie grodzieńskim województwa białostockiego. Od 1945 roku – w ZSRR, od 1991 roku – na terenie Republiki Białorusi.
Od II połowy XIX wieku majątek należał do rodziny Korybut-Daszkiewiczów[1], w okresie międzywojennym jego właścicielem był Dymitr Korybut-Daszkiewicz (630 mórg)[2].
W latach międzywojennych był to folwark. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 126 osób, 39 było wyznania rzymskokatolickiego a 87 prawosławnego. 41 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 85 białoruską. Było tu 9 budynków mieszkalnych[3].
W 2009 roku we wsi mieszkały 82 osoby[4].
Nieistniejący dziś dwór i majątek Wojczyzna został opisany w 3. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[5].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wojciechowszczyzna na mapie taktycznej Polski z 1926 roku. igrek.amzp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-12)].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojciechowszczyzna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 742.
- ↑ The 1929 Polish Business Directory Project [online], data.jewishgen.org [dostęp 2017-04-02].
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 32.
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. [dostęp 2017-10-22]. (ros.).
- ↑ Wojczyzna, [w:] Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 3: Województwo trockie, Księstwo Żmudzkie, Inflanty Polskie, Księstwo Kurlandzkie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992, s. 153–156, ISBN 83-04-03947-8, ISBN 83-04-03701-7 (całość).