Władcy Brandenburgii
Wygląd
Margrabiowie Marchii Północnej (965-1157)
- 965–983 Dytryk
- 985–993 Hodo
- 993–1003 Lotar
- 1003–1009 Werner
- 1009–1018 Bernard I
- 1018–1045 Bernard II
- 1045–1056 Wilhelm
- 1056–1057 Lotar Udo I
- 1057–1082 Lotar Udo II
- 1082–1087 Henryk I
- 1087–1106 Lotar Udo III
- 1106–1111 Rudolf I
- 1111–1112 Helperich z Plötzkau
- 1112–1114 Rudolf I (ponownie)
- 1114–1128 Henryk II
- 1128–1130 Lotar Udo IV
- 1130–1133 Konrad z Plötzkau
Askańczycy (1134-1320)
- 1134–1157 Albrecht I Niedźwiedź
Margrabiowie Brandenburgii (1157-1356)
Askańczycy (1134-1320)
- 1157–1170 Albrecht I Niedźwiedź
- 1170–1184 Otto I (syn)
- 1184–1205 Otto II Szczodry (syn)
- 1205–1220 Albrecht II (brat)
1220 – podział Marchii między synów Albrechta II
Linia na Salzwedel
- 1220–1267 Otto III (syn, 1258 podział, Salzwedel)
- 1267–1268 Jan III (syn)
- 1267–1298 Otto V Długi (brat)
- 1267–1300 Albrecht III (Brandenburgia) (brat)
- 1280–1286 Otto VI Mały (brat, abdykował, zm. 1303)
- 1298–1308 Herman (syn Ottona V)
- 1308–1317 Jan V (syn)
Linia na Stendal
- 1220–1266 Jan I Askańczyk (syn Albrechta II, Stendal od 1258)
- 1266–1281 Jan II (syn)
- 1266–1304 Konrad (brat)
- 1266–1308 Otto IV ze Strzałą (brat)
- 1291–1297 Otto VII (syn Konrada)
- 1294–1318 Henryk I bez Ziemi (syn Jana I)
- 1304–1305 Jan IV (syn Konrada)
- 1304–1319 Waldemar Wielki (brat, od 1317 Salzwedel)
- 1318–1320 Henryk II Dziecię (syn Henryka bez Ziemi)
Wittelsbachowie (1320-1356)
- 1320–1351 Ludwik I (syn cesarza Ludwika IV)
- 1351–1356 Ludwik VI Rzymianin (brat)
W 1356, na mocy Złotej Bulli, Brandenburgia została jednym z elektoratów, a jej władcy zaczęli nosić tytuł elektora i arcykomornika Świętego Cesarstwa Rzymskiego.[1]
Elektorzy Brandenburgii (1356-1806)
Wittelsbachowie (1356-1373)
- 1356–1366 Ludwik VI Rzymianin
- 1366–1373 Otto V Leniwy (brat)
Luksemburgowie (1373-1415)
- 1373–1378 Karol IV (cesarz)
- 1378–1388 Zygmunt (syn, cesarz, abdykował)
- 1388–1411 Jodok z Moraw (brat)
- 1411–1415 Zygmunt (ponownie, abdykował, zm. 1437)
Hohenzollernowie (1415-1806)
- 1411–1440 Fryderyk I (brat Jana III burgrabiego Norymbergi, od 1415 elektor)
- 1440–1463 Fryderyk Gruby (syn, tylko margrabia, w Starej Marchii i Prignitz)
- 1440–1470 Fryderyk II Żelazny (brat, Średnia i Nowa Marchia, abdykował zm. 1471)
- 1470–1486 Albrecht III Achilles (brat)
- 1486–1499 Jan Cycero (syn)
- 1499–1535 Joachim I Nestor (syn)
- 1535–1571 Jan (syn, tylko margrabia, Nowa Marchia)
- 1535–1571 Joachim II Hektor (brat, Stara i Średnia Marchia, Prignitz)
- 1571–1598 Jan Jerzy (syn)
- 1598–1608 Joachim Fryderyk (syn)
- 1608–1620 Jan Zygmunt (syn, od 1618 książę pruski)
- 1620–1640 Jerzy Wilhelm (syn)
- 1640–1688 Fryderyk Wilhelm Wielki Elektor” (syn)
- 1688–1701 Fryderyk III (syn, od 1701 król pruski- patrz niżej)
W 1701 r. Fryderyk III został królem Prus i włączył Brandenburgię do Królestwa. Królowie Prus do 1806 byli nadal elektorami Rzeszy jako margrabiowie Brandenburgii:
- 1701-1713 Fryderyk I
- 1713–1740 Fryderyk Wilhelm I
- 1740–1786 Fryderyk II Wielki
- 1786–1797 Fryderyk Wilhelm II
- 1797–1806 Fryderyk Wilhelm III
Nadprezydenci Brandenburgii (1815-1945)
Przypisy
- ↑ Barbara Szymczak, Fryderyk Wilhelm, 2006,s. 8, 40.