Przejdź do zawartości

Yoshimochi Ashikaga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yoshimochi Ashikaga
足利 義持
Imię japońskie
Kanji

足利 義持

Transkrypcja Hepburna

Ashikaga Yoshimochi

Ilustracja
Wizerunek herbu
Mon rodu Ashikaga
podpis
Siogun
Okres

od 1394
do 1423

Poprzednik

Yoshimitsu Ashikaga

Następca

Yoshikazu Ashikaga

Siogun
Okres

od 1425
do 1428

Poprzednik

Yoshikazu Ashikaga

Następca

Yoshinori Ashikaga

Dane biograficzne
Data urodzenia

12 marca 1386

Data śmierci

3 lutego 1428

Ojciec

Yoshimitsu Ashikaga

Yoshimochi Ashikaga (jap. 足利 義持 Ashikaga Yoshimochi; ur. 12 marca 1386, zm. 3 lutego 1428) – czwarty siogun z rodu Ashikaga. Sprawował władzę w Japonii w okresie Muromachi w latach 1394–1423 i 1425–1428.

Rządy

[edytuj | edytuj kod]

Yoshimochi rozpoczął rządy jako siogun w 1394, gdy jego ojciec, Yoshimitsu, zrezygnował z formalnego sprawowania władzy[1], ale do śmierci wywierał nadal duży wpływ na politykę siogunatu. Dopiero po śmierci Yoshimitsu w 1408[2] Yoshimochi mógł prowadzić własną politykę[3]. W 1411 zerwał kontakty polityczne z Chinami[4], a w 1413 po abdykacji cesarza Go-Komatsu wszedł w konflikt z byłym dworem południowym. Powodem konfliktu był fakt, że cesarz Shōkō wstąpił na tron, łamiąc porozumienie między cesarzem Go-Kameyama z dworu południowego i cesarzem Go-Komatsu.

Kolejnym problemem dla sioguna była waśń w 1415 między Kantō-kubō (tytuł równoznaczny z tytułem sioguna)[5], którym był Mochiuji Ashikaga, a Kantō-kanrei (namiestnik sioguna)[5], którym był Zenshū Uesugi[4]. Doprowadziła ona w 1416 do powstania Uesugi przeciw siogunatowi[2], które zostało stłumione dopiero w 1417 przez Mochiujiego. Trzy lata później, w 1420, w kraju wybuchła klęska głodu, która pochłonęła wiele ofiar[4]. W 1422 ponownie wzrośli w siłę stronnicy dworu południowego[2]. Zmęczony Yoshimochi w tym samym roku przekazał tytuł i władzę swojemu jedynemu synowi Yoshikazu, który jednak umarł bezdzietnie po trzech latach. Z tego powodu, w 1425 Yoshimochi ponownie objął urząd sioguna i sprawował go do swej śmierci w 1428. Po nim, na nowego sioguna wyznaczony został jego brat Yoshinori Ashikaga[4].

Nawiązanie kontaktów z Koreą

[edytuj | edytuj kod]

W 1398 ambasador Pak Tong-chi został wysłany z Korei do Japonii, aby doprowadził do ukrócenia działalności japońskich piratów wakō. Został przyjęty przez Yoshimitsu, który wysłał go w drogę powrotną z setką złapanych piratów i prośbą do króla Korei o pisma buddyjskie. Był to początek formalnych relacji pomiędzy Japonią a Koreą, polegających m.in. na wymianie regularnych poselstw[6]. Piraci jednak byli nadal na tyle dokuczliwi, że Koreańczycy podjęli próbę ataku na Cuszimę w 1419 (tzw. inwazja Ōei). Atak został odparty, a następny król koreański dążył raczej do pokojowych stosunków handlowych z Japonią[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, str. 321.
  2. a b c Joyce Ackroyd: 'Lessons from History: The Tokushi Yoron. Brisbane: University of Queensland Press, 1982, s. 330. ISBN 0-702-21485-X.
  3. Titsingh, p. 325.
  4. a b c d George Sansom: A History of Japan, 1334-1615. Stanford: Stanford University Press, 1961, s. 142. ISBN 0-8047-0525-9.
  5. a b Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 1984, s. 451, 452. ISBN 83-04-01486-6.
  6. Etsuko Hae-Jin Kang: Diplomacy and ideology in Japanese-Korean relations: from the fifteenth to the eighteenth century. London: Palgrave Macmillan, 1997, s. 35. ISBN 978-0-312-17370-8.
  7. Kozo Yamamura: The Cambridge History of Japan. T. 3: Medieval Japan. Cambridge University Press, 1990, s. 441. ISBN 978-0521223546.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]