Zbigniew Szostak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Nonander (dyskusja | edycje) o 23:02, 23 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Zbigniew Marian Szostak
ilustracja
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1915
Warszawa

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1944
Nieszkowice Wielkie

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Powietrzne RP

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie)

Zbigniew Marian Szostak (ur. 11 listopada 1915, poległ w locie bojowym 15 sierpnia 1944 nad Puszczą Niepołomnicką (Nieszkowice Wielkie koło Bochni) – kapitan pilot PSP na Zachodzie.

Był absolwentem Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie, którą w 1938 roku skończył z pierwszą lokatą. Zapewniło to mu pierwszeństwo w przyjęciu do PLL LOT na stanowisko pilota komunikacyjnego. Latał na samolotach PWS-24, Lockheed L-10. We wrześniu 1939 r. ewakuował się do Anglii na samolocie Lockheed L-14H.

Służbę rozpoczął w Dywizjonie 300, gdzie odbył pierwszą turę lotów bojowych na samolocie Vickers Wellington. Po odpoczynku wykonał drugą turę lotów walcząc w składzie 301 Dywizjonu Bombowego. Po rozformowaniu tegoż dywizjonu walczył w 1586 Eskadrze Specjalnego Przeznaczenia, dokonując zrzutów broni i zaopatrzenia nad okupowanymi krajami Europy na samolocie Handley Page Halifax. Latał (oprócz B-25) na wszystkich typach samolotów bombowych jakimi dysponowały PSP na Zachodzie. Wsławił się nie tylko wybitną odwagą, ale niezwykłą precyzją pilotażu. Zwłaszcza na samolocie B-24 Liberator demonstrował wielokrotnie możliwości tak swoje, jak i tego samolotu, lądując na lotniskach dla samolotów myśliwskich i startując z nich z wykorzystaniem drogi do kołowania w początkowej fazie rozbiegu.

Dnia 14 sierpnia 1944 roku samolot Liberator o numerze bocznym KG89OGR-S z załogą:

wystartował z lotniska w Brindisi we Włoszech. Po dokonaniu zrzutu w okolicach pl. Krasińskich w Warszawie został zaatakowany przez niemieckie myśliwce nad Puszczą Niepołomicką. Dowódca kpt. Zbigniew Szostak rozkazał opuszczenie palącego się samolotu. Załoga wyskoczyła na spadochronach, ale z powodu zbyt niskiej wysokości lotu większość spadochronów nie otworzyła się. Lotnicy zginęli na miejscu roztrzaskując się o ziemię.

Ogółem wykonał ok. 115 lotów bojowych w lotnictwie bombowym, co dawało mu drugie miejsce za chor. (W/O) pil. Stanisławem Kłosowskim. Wraz z całą załogą jest pochowany na Brytyjskim Cmentarzu Wojskowym w Krakowie. jednym z siedmiu lotników polskich odznaczonych Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.

Części samolotu załogi kpt. Zbigniewa Szostaka zostały wykorzystane do rekonstrukcji samolotu Liberator B-24 J znajdującego się w Muzeum Powstania Warszawskiego. Śmierć lotników upamiętnia też herb wsi Nieszkowice Wielkie przedstawiający siedem złotych, trzypłatowych śmigieł lotniczych na błękitnym polu.

Odznaczenia

Bibliografia