Łunna (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1921–1939[1] | |||
.jpg)
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo |
(1919–20: okręg wileński) | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939  | |||
| 53°27′00,0000″N 24°15′36,0000″E/53,450000 24,260000 | |||
Łunna – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Łunna[2].
W okresie międzywojennym gmina Łunna należała do powiatu grodzieńskiego w woj. białostockim[2]. Według spisu powszechnego z 1921 roku, gminę zamieszkiwało 5911 osób, w tym 3502 (59%) Polaków, 1664 (28%) Białorusinów, 741 (13%) Żydów, 3 Rosjan i 1 Niemiec[3].
16 października 1933 gminę Łunna podzielono na 27 gromad: Bohatyrowicze, Chomicze, Dubrowlany, Gladowicze, Kamienczany, Kosiły, Koziejki, Kucharze, Kuczyce, Łunna I (część chrześcijańska), Łunna II (część żydowska), Małe Nowosiółki, Marcinowce, Masztalerze, Mieszetniki, Miniewicze, Nowosiółki, Podborzany, Poniżany, Strzelce, Szczeczyce, Szczerbowicze, Towściki, Zagorany, Zaleski, Żylicze i Żylicze osady[4].
Po wojnie obszar gminy Łunna wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Zobacz też: gmina Łużna
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna utworzonego w 1919 polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 39. [dostęp 2011-04-04].
- ↑ Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51