2 Pułk Huzarów (austro-węgierski)
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
Pułk Huzarów Fryderyka Leopolda Księcia Prus Nr 2 (HR. 2) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.
Pełna nazwa niemiecka: Husarenregiment Friedrich Leopold Prinz von Preuβen Nr 2[1].
Historia pułku
[edytuj | edytuj kod]Pułk został utworzony w 1743[2].
Kolejnymi szefami pułku byli:
- generał kawalerii Anton Kálnoky (1749 – †16 VI 1783),
- palatyn Węgier, pułkownik Leopold Aleksander Habsburg (1784 – †22 VII 1795),
- palatyn Węgier, marszałek polny Józef Antoni Habsburg (1795 – †13 I 1847),
- król Hanoweru, generał kawalerii Ernest August I (1847 – †18 XI 1851),
- wielki książę Rosji Mikołaj Romanow (1852 – †25 IV 1891)
- książę Prus Fryderyk Leopold Pruski (od 1893)[3].
Swoje święto pułk obchodził 20 marca w rocznicę bitwy pod Arcis-sur-Aube stoczonej w 1814[2].
Według stanu z około 1868 pułk stacjonował w Prossnitz na Morawach[4].
W 1883 sztab pułku i kadra zapasowa stacjonowały w Braszowie (niem. Kronstadt)[5].
W 1914 pułk stacjonował na terytorium 12 Korpusu: komenda pułku razem z 1. i 2. dywizjonem w Braszowie (niem. Kronstadt, węg. Brassó), a kadra zapasowa w Mediaș (niem. Mediasch, węg. Medgyes). Pułk wchodził w skład 12 Brygady Kawalerii[6]. Żołnierze nosili attylę jasnoniebieską, a guzy do pętlic („oliwki”) były złote; czako – białe[7].
Organizacja pokojowa pułku
[edytuj | edytuj kod]- Komenda
- pluton pionierów
- patrol telegraficzny
- Kadra Zapasowa
- 1. dywizjon
- 2. dywizjon
W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.
Żołnierze
[edytuj | edytuj kod]- Komendanci pułku
- płk Alexander von Hügel (1883 – 1884)
- płk Ladislaus Ambrus de Velencze (1914[2])
- Oficerowie
- nadpor. Józef Zaleski
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Za: "Österreich-Ungarns letzter Krieg" – według pułkownika D. Maximiliana Enhla.
- ↑ a b c Schematismus 1914 ↓, s. 696.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 696.
- ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1868. Wiedeń: 1868, s. 480.
- ↑ Militär-Schematismus 1884 ↓, s. 579.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 107, 696.
- ↑ Jung 2020 ↓, s. 39.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Juliusz Bator, Wojna Galicyjska, Kraków: Wydawnictwo Egis Libron, 2008, ISBN 978-83-7396-747-2, OCLC 316449958.
- Peter Jung: Armia austro-węgierska w I wojnie światowej. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2020. ISBN 978-83-8178-241-8.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1883. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
| Dywizje kawalerii | |
|---|---|
| Brygady kawalerii | |
| Pułki dragonów | |
| Pułki ułanów | |
| Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej | |
| Pułki huzarów | |
| Pułki huzarów Honwedu | |
| Dywizjony strzelców konnych | |
| Dywizjony artylerii konnej |
