Adam Bogoria-Zakrzewski
| ||
![]() Płk Adam Zakrzewski jako dowódca 1 Pułku Strzelców Konnych (1934) | ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1892 Mokrowszczyzna | |
Data i miejsce śmierci | 14 października 1958 Sopot | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1914–1947 | |
Siły zbrojne | ![]() ![]() | |
Jednostki | 1 Pułk Strzelców Konnych Pomorska Brygada Kawalerii 7 Brygada Kadrowa Strzelców Brygada Szkolna | |
Stanowiska | dowódca pułku kawalerii zastępca dowódcy brygady kawalerii dowódca brygady kawalerii dowódca brygady piechoty zastępca dowódcy brygady | |
Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Adam Kazimierz Zakrzewski herbu Bogoria (ur. 25 lutego 1892 w Mokrywszczyźnie k. Żytomierza, zm. 14 października 1958 w Sopocie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1914 roku wstąpił jako ochotnik do armii rosyjskiej. Od 1917 roku służył w 3 pułku ułanów w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji. Od 1920 roku zastępca dowódcy 14 pułku Ułanów Jazłowieckich, W dniach 29 lipca – 2 sierpnia 1920 roku w Kaliszu, pełniąc obowiązki dowódcy zorganizował 203 Ochotniczy pułk ułanów. Do 9 września 1920 roku był zastępcą dowódcy pułku, mjr. Zygmunta Podhorskiego, a następnie objął dowództwo 203 puł i sprawował je do marca 1921 roku.
Po zakończeniu wojny z bolszewikami został skierowany na kurs do Grudziądza. Później dowodził II dywizjonem 19 pułku Ułanów Wołyńskich w Ostrogu[1]. Od maja 1924 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 3 pułk strzelców konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego w Wołkowysku[2], a od marca 1926 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 3 pułku Ułanów Śląskich w Tarnowskich Górach[3]. Do wiosny 1929 roku był zastępcą dowódcy 10 pułku strzelców konnych w Łańcucie[4]. W okresie od 11 kwietnia 1929 do 12 czerwca 1937 roku dowodził 1 pułkiem strzelców konnych w Garwolinie[5]. Do sierpnia 1939 roku pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy Pomorskiej Brygady Kawalerii. Z chwilą objęcia przez gen. bryg. Stanisława Grzmot-Skotnickiego dowództwa Grupy Osłonowej „Czersk” został dowódcą Pomorskiej Brygady Kawalerii.
Następnie stał na czele Biura Ewakuacyjnego jeńców polskich na Węgrzech. W okresie od 24 listopada 1940 roku do 1 grudnia 1941 roku dowodził 7 Brygadą Kadrową Strzelców. Następnie pełnił służbę na stanowisku I zastępcy dowódcy Brygady Szkolnej. Równocześnie od czerwca 1942 roku do stycznia 1943 roku sprawował funkcję komendanta Obozu Rozdzielczego w Auchtertool. Po wojnie mieszkał w kraju.
Awanse[edytuj | edytuj kod]
- major – zweryfikowany 3 maja 1922 roku ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 101. lokatą w korpusie oficerów jazdy
- podpułkownik – 12 kwietnia 1927 roku ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów kawalerii
- pułkownik – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku w korpusie oficerów kawalerii
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)[6]
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi (1930)[7]
- Krzyż Oficerski Orderu Orła Białego z Mieczami (1921, Serbia)[8]
- Medal Zwycięstwa (międzysojuszniczy)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik oficerski 1923 s. 637, 677.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 42 z 29.04.1924 r. Rocznik oficerski 1924 s. 587, 600.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 13 z 11.03.1926 r.
- ↑ Rocznik oficerski 1928 s. 326, 338.
- ↑ Rocznik oficerski 1932 s. 140, 655.
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3370 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 39, poz. 1822)
- ↑ 17 marca 1930 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska” M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143
- ↑ Rocznik Oficerski 1921 nr 48, s. 1746
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Juszkiewicz, Andrzej Urbaniak, Dowódcy Polskiego Września, Ciechanów 1989.
- Rocznik Oficerów Kawalerii 1930, Główna Drukarnia Wojskowa, Warszawa 1930,
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych
- Pułkownicy kawalerii II Rzeczypospolitej
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Pułkownicy kawalerii Polskich Sił Zbrojnych
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy odznaczeni Orderem Orła Białego (Serbia)
- Urodzeni w 1892
- Zmarli w 1958