Adam Kowalewski (1940–2024)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Kowalewski
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1940
Wołomin

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 2024
Józefów

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa
Okres

od 1989
do 1992

Ambasador RP w Kenii
Okres

od 1992
do 1996

Poprzednik

Tadeusz Janicki

Następca

Andrzej Olszówka

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Adam Tadeusz Kowalewski (ur. 12 grudnia 1940 w Wołominie[1], zm. 5 stycznia 2024[2] w Józefowie[3]) – polski architekt, urbanista, urzędnik państwowy i dyplomata, wiceminister gospodarki przestrzennej i budownictwa (1989–1992), ambasador RP w Kenii (1992–1996).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Czesława i Zofii[3]. Z zawodu architekt i urbanista, absolwent Politechniki Warszawskiej. Uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych[1][4]. Zawodowo był związany z Instytutem Rozwoju Miast oraz Instytutem Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk[5]. Od 1972 do 1981 pracował na stanowisku dyrektora Biura Planowania Rozwoju Warszawy. W latach 1974–1981 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 80. był ekspertem ONZ w państwach afrykańskich, następnie pracował w ramach zespołu Jerzego Regulskiego nad modelem przyszłego samorządu terytorialnego[6]. Był członkiem rady fundatorów Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, w latach 2005–2015 pełnił funkcję przewodniczącego rady nadzorczej tej fundacji[5].

W 1989, po powołaniu rządu Tadeusza Mazowieckiego, objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa; zajmował je do 1992. Następnie przez cztery lata sprawował urząd ambasadora RP w Kenii; był akredytowany również w Burundi, Rwandzie i Somalii. Był też stałym przedstawicielem w agencjach ONZ (UNEP i UN-Habitat). Objął później stanowisko przewodniczącego Głównej Komisji Architektoniczno-Urbanistycznej[5]. Wchodził w skład Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN[4].

Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (AL66/1/86)[7][8].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi w działalności społecznej na rzecz rozwoju demokracji i samorządności lokalnej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, 2009)[9]
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju demokracji lokalnej, 2004)[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 1991, Warszawa: PISM, 1993, s. 206.
  2. Adam Kowalewski (1940–2024) [online], Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej, 6 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-07].
  3. a b Adam Kowalewski [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2024-02-02].
  4. a b Dr Adam Kowalewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2024-01-07].[martwy link]
  5. a b c Władze, Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej [zarchiwizowane 2017-10-12].
  6. Dwadzieścia lat Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, Warszawa: Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej, 2009, s. 13 [zarchiwizowane 2015-01-18].
  7. Zmarł Adam Kowalewski [online], Oddział Warszawski SARP, 17 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-02].
  8. Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], grobonet.com [dostęp 2024-02-02].
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 września 2009 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 277).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 września 2004 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 3, poz. 25).