Agata Kielar-Długosz

Agata Kielar-Długosz
	; Agata Kielar-Długosz, fot. D. Bodnar (2018)
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1979 ; Sanok
Pochodzenie	polskie
Instrumenty	flet
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	flecistka
	Odznaczenia
	Strona internetowa

Agata Weronika Kielar-Długosz (ur. 22 listopada 1979 w Sanoku) – polska flecistka.

Życiorys

Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych^[1]. Jej dziadek był zawodowym muzykiem, wujek został klarnecistą, kuzynki śpiewaczkami operowymi, a siostra Joanna wiolonczelistką^[1].

W rodzinnym Sanoku kształciła się pod okiem Wiesława Brudka w Państwowej Szkole Muzycznej im. Wandy Kossakowej w Sanoku, w której została absolwentką I stopnia w 1992 oraz II stopnia w 1998^[2]^[3]^[1]. Również w 1998 zdała maturę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku z 1998^[4]. W 2003 ukończyła studia na Akademii Muzycznej w Krakowie^[5] (kształciła się w klasie fletu u prof. Zbigniewa Kamionki)^[1]. Absolwentką studiów solistycznych w Wyższej Szkole Muzyki i Teatru w Monachium, studiów podyplomowych w Hochschule für Musik w Weimarze, w Richard-Strauss-Konservatorium w Monachium^[1] oraz Uniwersytecie Yale w New Haven. W ramach stypendium Erasmus doskonaliła również swoje umiejętności w Hochschule für Musik und Theater w Lipsku^[1] oraz na wielu międzynarodowych mistrzowskich kursach fletowych.

Została laureatką ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych, między innymi finalistką 10. Międzynarodowego Konkursu Fletowego Friedrich Kuhlau w Uelzen, II nagrody na 4. Międzynarodowym Konkursie Fletowym Internazionale Premio w Padwie, II nagrody (I nie przyznano) i nagrody specjalnej na 4.Międzynarodowym Konkursie Fletowym Interpretazione Flautistica w Ovadzie oraz finalistką i laureatką nagrody specjalnej na 11. Międzynarodowym Konkursie Fletowym w Timisoarze. Otrzymała III nagrodę w 6. Międzynarodowym Konkursie Fletowym Leonardo de Lorenzo w Viggiano. Otrzymała Nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego w roku 2006 za wybitne osiągnięcia artystyczne i promocję regionu^[1].

Jako solistka i kameralistka czynnie koncertuje w kraju i za granicą. Wielokrotnie prawykonywała koncerty jej dedykowane przez polskich i zagranicznych kompozytorów, w tym Pawła Mykietyna, Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, Piotra Mossa, Pawła Łukaszewskiego, które transmitowane były przez czołowe rozgłośnie radiowe. Dokonała szeregu nagrań archiwalnych, radiowych oraz fonograficznych. Była pierwszą flecistką Bayerisches Symphonieorchester München. Współpracowała również z Münchener Kammerorchester i Bach Collegium München. Grała pod batutą następujących dyrygentów: Zubin Mehta, Mariss Jansons, sir Colin Davis, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Agnieszka Duczmal, Helmuth Rilling. Często koncertuje wspólnie z mężem Łukaszem Długoszem, również flecistą. W 2018 wraz z małżonkiem wystąpiła na Festiwalu im. Adama Didura w Sanoku^[6]^[7].

Była wieloletnią stypendystką fundacji Yehudi Menuhina Live Music Now. Za wybitne osiągnięcia otrzymała wiele nagród i stypendiów m.in.: DAAD, KAAD, All Flutes Plus, Jeunesses Musicales, Top Wind oraz Stiftung für Musik Zürich. Otrzymała Nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej oraz upowszechnianie i ochronę kultury. Została laureatką programu stypendialnego Ministra Kultury Młoda Polska. W 2017 otrzymała nominację do prestiżowej nagrody fonograficznej ICMA (International Classical Music Award) w kategorii koncert solowy za płytę Flute Reflections. W 2021 otrzymała Nagrodę Miasta Sanoka za rok 2020 w kategorii twórczość artystyczna, w zakresie muzyka^[8].

Prowadzi liczne kursy mistrzowskie. W 2013 uzyskała stopień naukowy doktora sztuk muzycznych w zakresie dyscypliny artystycznej instrumentalistyka.

W 2022 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[9].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Struś 2007 ↓, s. 5.
↑ Irena Gil-Storoszczuk: 45 lat PSM. Kronika 45-lecia PSM I i II st. w Sanoku 1.09.1972 – 31.08.2017. Sanok: 2017, s. 35, 36.
↑ Cieszymy się bardzo, że nasza gra inspiruje kompozytorów. klasyka-podkarpacie.pl. [dostęp 2019-04-26].
↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2019-04-26].
↑ Agata Kielar-Długosz. polmic.pl. [dostęp 2019-04-26].
↑ Nie zapominajmy, że szczęściu trzeba pomagać. klasyka-podkarpacie.pl. [dostęp 2019-04-26].
↑ Program XXVIII Festiwal im.Adama Didura 2018. sdksanok.pl. [dostęp 2019-04-26].
↑ Uchwała Nr XLV/411/21 Rady Miasta Sanoka z dnia 29 lipca 2021r. w sprawie przyzania Nagród Miasta Sanoka za szczególne osiągnięcia w dziedzinie "Kultura i sztuka" za rok 2020. bip.um.sanok.pl, 2021-08-06. [dostęp 2021-10-02].
↑ M.P. z 2022 r. poz. 812

Bibliografia

Biografia na stronie internetowej Agaty Kielar-Długosz. agatadlugosz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-16)].
Marian Struś. Sprzedała duszę muzyce. „Tygodnik Sanocki”. Nr 2 (792), s. 7, 12 stycznia 2007.

[CITEREFStruś20075-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Struś 2007 ↓, s. 5.

[2] Irena Gil-Storoszczuk: 45 lat PSM. Kronika 45-lecia PSM I i II st. w Sanoku 1.09.1972 – 31.08.2017. Sanok: 2017, s. 35, 36.

[3] Cieszymy się bardzo, że nasza gra inspiruje kompozytorów. klasyka-podkarpacie.pl. [dostęp 2019-04-26].

[4] Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2019-04-26].

[5] Agata Kielar-Długosz. polmic.pl. [dostęp 2019-04-26].

[6] Nie zapominajmy, że szczęściu trzeba pomagać. klasyka-podkarpacie.pl. [dostęp 2019-04-26].

[7] Program XXVIII Festiwal im.Adama Didura 2018. sdksanok.pl. [dostęp 2019-04-26].

[8] Uchwała Nr XLV/411/21 Rady Miasta Sanoka z dnia 29 lipca 2021r. w sprawie przyzania Nagród Miasta Sanoka za szczególne osiągnięcia w dziedzinie "Kultura i sztuka" za rok 2020. bip.um.sanok.pl, 2021-08-06. [dostęp 2021-10-02].

[9] M.P. z 2022 r. poz. 812

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]