Przejdź do zawartości

Andrzej Piątkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Piątkowski
Data i miejsce urodzenia

22 października 1934
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 2010
Warszawa

Wzrost

169 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
srebro Melbourne 1956 szermierka
(szabla druż.)
srebro Rzym 1960 szermierka
(szabla druż.)
brąz Tokio 1964 szermierka
(szabla druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Budapeszt 1959 szabla druż.
złoto Buenos Aires 1962 szabla druż.
złoto Gdańsk 1963 szabla druż.
srebro Luksemburg 1954 szabla druż.
brąz Paryż 1957 szabla druż.
brąz Filadelfia 1958 szabla druż.
Grób Andrzeja Piątkowskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Andrzej Ryszard Piątkowski (ur. 22 października 1934 w Warszawie, zm. 11 czerwca 2010 tamże) – polski szermierz szablista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Melbourne w 1956 roku razem z Jerzym Pawłowskim, Wojciechem Zabłockim, Markiem Kuszewskim, Ryszardem Zubem i Zygmuntem Pawlasem był drugi w turnieju drużynowym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Rzymie wspólnie z Pawłowskim, Zabłockim, Kuszewskim, Zubem i Emilem Ochyrą ponownie zdobył srebrny medal. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Tokio w 1964 roku, gdzie reprezentacja Polski w składzie: Pawłowski, Zub, Piątkowski, Ochyra i Zabłocki zajęła trzecie miejsce. W turnieju indywidualnym odpadł w ćwierćfinałach.

Podczas mistrzostw świata w Luksemburgu w 1954 roku Pawłowski, Zabłocki, Pawlas, Piątkowski, Kuszewski i Jerzy Twardokens zajęli drugie miejsce w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Budapeszcie (1959), mistrzostwach świata w Buenos Aires (1962) i mistrzostwach świata w Gdańsku (1963) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Paryżu (1957) i mistrzostwach świata w Filadelfii (1958)[1].

Zdobył tytuł indywidualnego mistrza Polski (1966) i wicemistrza (1962), a także 12 tytułów mistrzowskich w drużynie.

Przez większość kariery był zawodnikiem Legii Warszawa. Później pracował jako trener. Był podpułkownikiem Wojska Polskiego.

Opracował układy pojedynków szermierczych w filmie Pan Wołodyjowski. Wystąpił też w roli Turka, walczącego z Wołodyjowskim w tym filmie oraz w serialu Przygody pana Michała.

Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C29-tuje-15)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]