Ashia Hansen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ashia Hansen
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1971
Evansville

Wzrost

170 cm

Informacje klubowe
Klub

Essex Ladies Athletic Club

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa Europy
złoto Monachium 2002 trójskok
Halowe mistrzostwa świata
złoto Maebashi 1999 trójskok
złoto Birmingham 2003 trójskok
srebro Paryż 1997 trójskok
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Walencja 1998 trójskok
srebro Wiedeń 2002 trójskok
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Ashia Hansen (ur. 5 grudnia 1971 w Evansville) – reprezentująca Wielką Brytanię lekkoatletka, trójskoczkini.

Urodziła się w Stanach Zjednoczonych i została adoptowana przez Angielkę oraz jej męża z Ghany. Do 6 roku życia mieszkała w rodzicami w Afryce, a następnie zamieszkali w Londynie. Dwa razy – w 1996 oraz 2000 – startowała w igrzyskach olimpijskich. W 1998 roku została halową mistrzynią Europy, a rok później zdobyła złoty medal podczas halowych mistrzostw świata (osiągnięcie te powtórzyła 4 lata później). Złota medalistka mistrzostw Europy w Monachium (2002). Mistrzyni igrzysk Wspólnoty Narodów z 1998 oraz 2002 roku. 28 lutego 1998 rezultatem 15,16 ustanowiła halowy rekord świata. Dziewięciokrotna rekordzistka Wielkiej Brytanii w trójskoku na stadionie (od 14,09 w 1994 do 15,15 w 1997)[1]. Hansen doznała poważnej kontuzji kolana podczas zawodów superligi pucharu Europy w Bydgoszczy (2004). Przeszła kilka operacji jednak powróciła do sportu. Ostatecznie po niezakwalifikowaniu się do reprezentacji Wielkiej Brytanii na mistrzostwa Europy w 2006 roku postanowiła zakończyć karierę. Rekord życiowy: stadion – 15,15 (13 września 1997, Fukuoka); hala – 15,16 (28 lutego 1998, Walencja) 3. wynik w historii światowej lekkoatletyki. Oba te rezultaty są aktualnymi rekordami Wielkiej Brytanii. Odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
1994 Halowe mistrzostwa Europy Francja Paryż el. – 16. miejsce 13,30
1994 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki el. – 15. miejsce 13,45
1995 Superliga pucharu Europy Francja Villeneuve-d’Ascq 1. miejsce 14,37
1995 Mistrzostwa świata Szwecja Göteborg el. – 21. miejsce 13,61
1995 Finał Grand Prix IAAF Monako Monako 5. miejsce 14,45
1996 Halowe mistrzostwa Europy Szwecja Sztokholm NM
1996 Superliga pucharu Europy Hiszpania Madryt 1. miejsce 14,57
1996 Igrzyska olimpijskie Stany Zjednoczone Atlanta 4. miejsce 14,49
1997 Halowe mistrzostwa świata Francja Paryż 2. miejsce 14,70
1997 Superliga pucharu Europy Niemcy Monachium 3. miejsce 14,52
1997 Mistrzostwa świata Grecja Ateny 5. miejsce 14,49
1997 Finał Grand Prix IAAF Japonia Fukuoka 1. miejsce 15,15
1998 Halowe mistrzostwa Europy Hiszpania Walencja 1. miejsce 15,16 WR
1998 Igrzyska Wspólnoty Narodów Malezja Kuala Lumpur 1. miejsce 14,32
1999 Halowe mistrzostwa świata Japonia Maebashi 1. miejsce 15,02
1999 Superliga pucharu Europy Francja Paryż 2. miejsce 14,58
1999 Mistrzostwa świata Hiszpania Sewilla 12. miejsce 13,39
1999 Finał Grand Prix IAAF Niemcy Monachium 1. miejsce 14,96
2000 Igrzyska olimpijskie Australia Sydney 11. miejsce 13,44
2001 Mistrzostwa świata Kanada Edmonton 7. miejsce 14,10
2002 Halowe mistrzostwa Europy Austria Wiedeń 2. miejsce 14,71
2002 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 2. miejsce 14,62
2002 Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 1. miejsce 15,00
2002 Igrzyska Wspólnoty Narodów Anglia Manchester 1. miejsce 14,86
2002 Puchar świata Hiszpania Madryt 2. miejsce 14,32
2003 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 1. miejsce 15,01
2004 Superliga pucharu Europy Polska Bydgoszcz 8. miejsce 13,32

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 266.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]