Węglan baru

Węglan baru

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) węglan baru
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	BaCO3
Masa molowa	197 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały proszek lub krucha masa
Minerały	witeryt
Identyfikacja
Numer CAS	513-77-9
PubChem	10563
InChI InChI=1S/CH2O3.Ba/c2-1(3)4;/h(H2,2,3,4);/q;+2/p-2 InChIKey AYJRCSIUFZENHW-UHFFFAOYSA-L
Właściwości Gęstość 4,3 g/cm³ (20 °C); ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 0,014 g/l (20 °C) Temperatura rozkładu 1300–1380 °C
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła Uwaga Zwroty H H302 Zwroty P P270, P301+P312 Dawka śmiertelna LD50 418 mg/kg (szczur, drogą pokarmową)
Podobne związki
Inne aniony	BaSO 4
Inne kationy	CaCO 3, MgCO 3
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Węglan baru, BaCO
3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu węglowego i baru.

Właściwości

Węglan baru w temperaturze pokojowej jest ciałem stałym barwy białej, słabo rozpuszczalnym w wodzie. Tworzy rombowe kryształy, które w temperaturze ponad 800 °C przechodzi w odmianę heksagonalną, zaś powyżej 975 °C w odmianę regularną.

pH jego roztworów wodnych wynosi 4–5 (0,016 g/l, 16 °C). Barwi płomień palnika na kolor zielony.

Podczas ogrzewania następuje jego rozkład z wydzieleniem dwutlenku węgla:

BaCO
3 → BaO + CO
2

Otrzymywanie

Jest otrzymywany w reakcji barytu z węglanem potasu pod zwiększonym ciśnieniem:

BaSO
4 + K
2CO
3 → K
2SO
4 + BaCO
3↓

Można go też otrzymać z siarczku baru i węglanu sodu:

BaS + Na
2CO
3 → Na
2S + BaCO
3↓

Zastosowanie

Stosuje się go w produkcji szkieł i szkliw łatwotopliwych i silnie załamujących światło. Służy też do zmiękczania wody kotłowej oraz do produkcji farb i papieru. Jest też stosowany w pirotechnice oraz do produkcji czystego tlenku baru. W produkcji cegieł i ceramiki, jest dodawany do masy ceramicznej w celu wytrącenia soli (wapniowych lub magnezowych), które powodują wykwity.

Toksyczność

Pyły węglanu baru działają drażniąco na skórę i oczy.

W przypadku spożycia wchłonięte jony baru powodują zaburzenia w ośrodkowym układzie nerwowym, biegunkę oraz spazmy. Mogą też wystąpić: ślinotok, nudności, wymioty oraz biegunka.

Przy przewlekłym narażeniu na kontakt z węglanem baru występują: arytmia serca serca i osłabienie jego pracy, wzrost ciśnienia krwi, zapaść krążenia oraz sztywność mięśni.

Przypisy

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.