Bernard Lichtenberg

	kanonik, prezbiter
Kraj działania	Cesarstwo Niemieckie; Rzesza Niemiecka; III Rzesza
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1875 ; Ohlau (Oława)
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1943 ; Hof
Miejsce pochówku	Katedra św. Jadwigi w Berlinie
	Proboszcz parafii św. Jadwigi w Berlinie
Okres sprawowania	1938–1941
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	diecezja wrocławska; diecezja berlińska
Prezbiterat	21 czerwca 1899
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Błogosławiony
Bernard Lichtenberg
Bernhard Lichtenberg
	prezbiter i męczennik
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	23 czerwca 1996; Berlin; przez Jana Pawła II
Wspomnienie	5 listopada

Bernard Lichtenberg (ur. 3 grudnia 1875 w Oławie, zm. 5 listopada 1943 w Hof) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, błogosławiony i męczennik Kościoła katolickiego, proboszcz katedry św. Jadwigi Śląskiej w Berlinie. Uwięziony przez nazistów za przekonania, ratowanie i pomoc berlińskim Żydom. Zmarł w drodze do niemieckiego obozu koncentracyjnego Dachau (KL).

Życiorys

Urodził się w Oławie na Dolnym Śląsku w zamożnej rodzinie kupieckiej jako syn Augusta i Emilii z domu Hubrich. 12 marca 1895 ukończył Królewskie Gimnazjum w Oławie, zdając egzamin dojrzałości z wyróżnieniem. Po maturze studiował teologię najpierw w Innsbrucku, a następnie od 26 października 1895 r. do 3 października 1898 r. w Uniwersytecie Wrocławskim. 21 czerwca 1899 r. kardynał Georg Kopp udzielił mu święceń kapłańskich w katedrze wrocławskiej^[1]. Jako neoprezbiter przez pierwszy rok posługiwał w parafii św. Jakuba w Nysie.

W 1931 biskup diecezji berlińskiej mianował go kanonikiem kapituły katedralnej w berlińskiej katedrze św. Jadwigi Śląskiej, a w 1938 proboszczem katedry i polecił mu niesienie pomocy Żydom.

Po nocy kryształowej publicznie modlił się za Żydów w czasie nieszporów. Protestował także przeciw wprowadzonej eutanazji. W październiku 1941 został aresztowany i 22 maja 1942 skazany na 2 lata więzienia. Uznany za osobę „niezdolną do poprawy” został wysłany do KL Dachau, ale w drodze zasłabł i zmarł w bawarskiej miejscowości Hof. Jego grób znajduje się w krypcie katedry św. Jadwigi Śląskiej w Berlinie.

Pamięć

imię Bernarda Lichtenberga nosi katolicka szkoła podstawowa w berlińskiej dzielnicy Spandau^[2].
jedna z ulic w berlińskiej dzielnicy Charlottenburg nosi imię Bernarda Lichtenberga.
w 2004 został uhonorowany pośmiertnie tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata przez izraelski Instytut Jad Waszem za pomoc i ratowanie prześladowanych Żydów^[3].
Kościół św. Bernarda w berlińskiej dzielnicy Reinickendorf poświęcony jego pamięci został konsekrowany 27 marca 1960.
Centrum formacji przy parafii pw. śś. ap. Piotra i Pawła w Oławie nosi nazwę "Centrum formacji im. bł. Bernarda Lichtenberga"

Proces beatyfikacyjny

23 czerwca 1996 na stadionie olimpijskim w Berlinie papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji ks. Bernarda Lichtenberga wraz z ks. Karolem Leisnerem.

Zobacz też

Przypisy

↑ ks. Tomasz Zagała: Jego führerem był Chrystus. [dostęp 2010-03-03]. (pol.).
↑ Home.
↑ Yad Vashem, Jerusalem: Righteous Among the Nations Honored by Yad Vashem. 1 stycznia 2016. [dostęp 2016-03-21]. (ang.).

Bibliografia

Ludger Stühlmeyer: Gerechter unter den Völkern. Vesper zu Ehren des seligen Bernhard Lichtenberg. Mit einer Biografie und Zitaten. Geleitwort von Nuntius Eterovic. Verlag Sankt Michaelsbund, München 2017, ISBN 978-3-943135-90-9^[1].
Ludger Stühlmeyer: Bernhard Lichtenberg – mit Verstand und Rosenkranz, Glaubens-Kompass, Kirche in Not, weltweites Hilfswerk päpstlichen Rechts, München 2015.
Barbara Stühlmeyer, Ludger Stühlmeyer, Bernhard Lichtenberg. Ich werde meinem Gewissen folgen. Verlag ToposPlus Kevelaer 2013, ISBN 978-3-836708-35-7.
The Unique Path of Bernhard Lichtenberg. W: Kevin P. Spicer: Resisting the Third Reich: The Catholic Clergy in Hitler’s Berlin. DeKalb: Northern Illinois University Press, 2004. (ang.).
Tomasz Zagała: Kapłan w świecie bez Boga: Ks. Bernard Lichtenberg z Oławy (1875-1943). Wrocław: Wydawnictwo Lamis, 2003. ISBN 83-916954-6-8. (pol.).
Heinz Kühn: Blutzeugen des Bistums Berlin: Erich Klausener, Bernhard Lichtenberg, Carl Lampert, Friedrich Lorenz OMI, Herbert Simoleit, Rudolf Mandrella, Albert Hirsch, Alfons M. Wachsmann, Max J. Metzger, Karl H. Schäfer, Josef Lenzel, Albert Willimsky, August Froehlich. Berlin: Morus-Verlag, 1952. (niem.).
Erzbistum Berlin. Seliger Dompropst Bernhard Lichtenberg. W: Helmut Moll: Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts. Paderborn: Verlag Ferdinand Schöningh na zamówienie Konferencji Episkopatu Niemiec, 1999, s. 101–103. ISBN 978-3-506-75778-4. (niem.).
Stefan Samerski: Bernhard Lichtenberg. W: Johannes Gröger, Michael Hirschfeld, Werner Marschall: Schlesische Kirche in Lebensbildern. Wyd. 7. Münster: Aschendorff Verlag, 2006, s. 201–205. ISBN 978-3-402-02491-1. (niem.).

Linki zewnętrzne

↑ Lichtenberg-Vesper

[1] s. Tomasz Zagała: Jego führerem był Chrystus. [dostęp 2010-03-03]. (pol.).

[2] Home.

[3] Yad Vashem, Jerusalem: Righteous Among the Nations Honored by Yad Vashem. 1 stycznia 2016. [dostęp 2016-03-21]. (ang.).

[4] Lichtenberg-Vesper

[1]

[2]

[3]

[1]