Bielkowo (powiat gdański)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bielkowo
osada
Ilustracja
Elektrownia wodna Bielkowo
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

gdański

Gmina

Kolbudy

Liczba ludności (2023[2])

373

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-050[3]

Tablice rejestracyjne

GDA

SIMC

0164032

Położenie na mapie gminy Kolbudy
Mapa konturowa gminy Kolbudy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bielkowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Bielkowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bielkowo”
Położenie na mapie powiatu gdańskiego
Mapa konturowa powiatu gdańskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Bielkowo”
Ziemia54°16′33″N 18°30′10″E/54,275833 18,502778[1]
Strona internetowa

Bielkowo (kaszb. Bélkòwò, do 1945 niem. Bölkau)[4]osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Kolbudy.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Elektrownia wodna[edytuj | edytuj kod]

Elektrownię Wodną Bielkowo zbudowano w 1925 roku jako czwartą elektrownię wodną na Raduni. Inwestorem przedsięwzięcia był Senat Wolnego Miasta Gdańska. Gdański Senat na odcinku Raduni wyprocesowanym od Schichaua wybudował dwie elektrownie wodne, wykorzystując 58,6 m spadu. Bielkowo ruszyło w 1925 roku, mniejsze Łapino dwa lata później. Obiekty elektrowni stanowiły poważny obiekt wojskowy w trakcie walk w 1945 roku. W budynku wieży kompensacyjnej mieściło się stanowisko ogniowe i obserwacyjne broniących się Niemców.

Wieża kompensacyjna

Osuszonym rurociągiem dostarczano posterunkowi zaopatrzenie. Ślady tego okresu odkrywane są podczas prac remontowych do dziś, np. zakonserwowany karabin maszynowy na dnie kanału dolnej wody odkryty w latach 90. ub. wieku, inne elementy uzbrojenia i ekwipunku wojskowego, tablice informacyjne urzędów hitlerowskich itp. Czasy te przypominają również ślady po bombardowaniach 1945 roku widoczne na rurze stalowej rurociągu, jak i na budynku. Elektrownia Bielkowo jest drugą z kolei elektrownią kaskady. Jest elektrownią derywacyjną zbiornikową z dwoma zbiornikami o wyrównaniu półdobowym. Przy projektowaniu elektrowni wykorzystano fakt, iż Radunia pomiędzy Kolbudami Górnymi a odległym o 3,5 km Bielkowem zatacza pętlę. Długość pętli mierzona po korycie rzeki wynosi blisko 11 km, różnica poziomów blisko 50 m. Wystarczyło wykonać 3,5 km „skrót”, by wykorzystać ten duży spad w jednym obiekcie. Poprzez spiętrzenie wód rzeki za pomocą jazu betonowego o zamknięciach klapowych powstał zbiornik Kolbudy I o powierzchni 6 ha wypełniający naturalną dolinę Raduni. Jaz w Kolbudach powstał równocześnie z elektrownią Bielkowo w 1925 roku.

Zamek wodny

Władze niemieckie w oczekiwaniu nadejścia wojsk radzieckich wybrały elektrownię w Bielkowie dla ukrycia m.in. figury św. Jerzego ze szczytu wieży strzelnicy Świętego Jerzego w Gdańsku. W elektrowni ukryto również wiele dokumentów urzędów byłego WM Gdańska.

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

  1. średni przepływ: 5,28 m³/s
  2. moc instalowana: 7200 kW
  3. przełyk instalowany: 21,6 m³/s
  4. rzędna piętrzenia: 86,00 m np
  5. liczba turbozespołów: 3
Pozostałości parku dworskiego

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest park dworski z początku XIX w. (oraz nieistniejące już ogrodzenie z bramą), nr rej.: 958 z 24.01.1986.

Znajdujący się tu niegdyś dwór uległ zniszczeniu.

Nazwy źródłowe miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Dawniej Bielkowo wielkie, Wilkowo majus, kaszb. Bielkòwò, Wieldżé Bélkòwò, niem. Gross Bölkau[6]

Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 12 listopada 1946[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5643
  2. dane Urzędu Gminy dot. ludności sołectwa [online], www.kolbudy.pl, 30 września 2023.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 46 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. „Polsko-Kaszubski Słownik Nazw Miejscowych i Fizjograficznych” / „Pòlskò-Kaszëbsczi Słowôrz Miestnëch ë fizjografnëch Mión”, ISBN 978-83-87258-86-3 wydanie I, Gdańsk 2006 Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie pod redakcją Andrzeja Chludzińskiego, w zespole redagującym m.in. Edward Breza i Jerzy Treder „Kaszuby – Leksykon Geograficzny”, ISBN 83-7326-099-4 Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002.
  5. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 33 [dostęp 2017-01-15].
  6. Dr F. Lorentz „Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem” (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3).
  7. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • www.energazew.pl