Przejdź do zawartości

Otomin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otomin
wieś
Ilustracja
Panorama Otomina
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

gdański

Gmina

Kolbudy

Liczba ludności (2022)

1210[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

80-174[3]

Tablice rejestracyjne

GDA

SIMC

0164055

Położenie na mapie gminy Kolbudy
Mapa konturowa gminy Kolbudy, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Otomin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Otomin”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Otomin”
Położenie na mapie powiatu gdańskiego
Mapa konturowa powiatu gdańskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Otomin”
Ziemia54°19′22″N 18°30′40″E/54,322778 18,511111[1]
Strona internetowa

Otomin (niem. Ottomin[4], do 1996 jako wieś Szadółki)[5]wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Kolbudy nad jeziorem Otomińskim i w bezpośrednim sąsiedztwie Gdańska. Transport publiczny jest obsługiwany przez komunikację miejską Gdańska oraz Przewozy Autobusowe Gryf. Prowadzi tędy Szlak Skarszewski – zielony znakowany szlak turystyczny.

Na południe od Otomina znajduje się rezerwat przyrody Bursztynowa Góra, którym objęte jest leśne wzniesienie (156 m n.p.m.) o tej samej nazwie.

Wieś norbertanek żukowskich w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[6]. Na początku XVIII wieku własność radcy Schwartzwalda, po którym odziedziczył go Karl Friedrich von Conradi.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego określał Otomin jako dobra rycerskie w powiecie gdańskim, 9,5 kilometra od Gdańska, położone w romantycznej okolicy nad jeziorem na wysokości 375 stóp n.p.m. Wieś należała do poczty i parafii ewangelickiej w Lublewie oraz parafii katolickiej w Żukowie. W 1868 razem z folwarkiem Rębowo Otomin liczył 52 mieszkańców (w tym 32 katolików i 20 ewangelików), 5 domów mieszkalnych oraz 204,27 ha roli ornej i ogrodowej; 10,99 ha łąk; 23,61 ha pastwisk; 160,45 ha boru; 9,45 ha nieużytków; 41,63 ha wody; razem 450,4 ha[7]. W 1903 właścicielem Otomina była Królewska Komisja Osiedleńcza[8].

W 1996 przywrócono miejscowości nazwę Otomin. Do 1996 wieś nosiła nazwę Szadółki, pomimo włączenia właściwych Szadółek czyli na wschód od Obwodnicy Trójmiejskiej w 1973 w granice administracyjne Gdańska[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

8 grudnia 2015 w miejscowości erygowano parafię rzymskokatolicką pw. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes. Ośrodkiem nowej parafii stał się oddany do użytku w tym samym roku kościół przy ul. Konnej[9]. 25 listopada 2016 wyburzono zabytkowy transformator, stojący dotąd pośrodku pętli autobusowej.

W 2017 przebudowano (utwardzono) drogę do Sulmina, co pozwoliło na wydłużenie linii komunikacji miejskiej do Niestępowa w 2018[10].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 95846
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 910 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Dr F. Lorentz „Polskie i nazwy miejscowości na Pomorzu” (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3).
  5. a b M.P. z 1996 r. nr 79 , poz. 714
  6. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 92.
  7. Otomin (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 760.
  8. Historia wsi Otomin.
  9. W. Rozenberg, M. Irzyk Powiat gdański: Nowe parafie w Otominie, Przejazdowie i Juszkowie. Wybudują kościół.
  10. Schetynówki na nowych zasadach, Flash-Panorama Pomorza nr 4(53), kwiecień 2017, s. 4, ISSN 2392-2869.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]