Bill Johnson
Data i miejsce urodzenia |
30 marca 1960 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||||||||
Klub |
U.S. Ski Team | |||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | |||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Bill Johnson, właśc. William Dean Johnson (ur. 30 marca 1960 w Los Angeles, zm. 21 stycznia 2016 w Gresham[1]) – amerykański narciarz alpejski, mistrz olimpijski.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Największy sukces w karierze Bill Johnson osiągnął w 1984 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie wywalczył złoty medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio Petera Müllera ze Szwajcarii oraz Austriaka Antona Steinera. Został tym samym pierwszym amerykańskim alpejczykiem, który zdobył złoty medal olimpijski w konkurencjach męskich. Był to jednak jego jedyny start olimpijski. Brał także udział w mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku, gdzie w tej samej konkurencji był czternasty.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 5 lutego 1983 roku w St. Anton am Arlberg, gdzie był szósty w zjeździe. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Nie startował więcej w sezonie 1982/1983, zajmując ostatecznie 66. miejsce w klasyfikacji generalnej. W swoim drugim starcie w zawodach tego cyklu, nie tylko stanął na podium, ale sięgnął od razu po zwycięstwo, wygrywając zjazd 15 stycznia 1984 roku w Wengen. W pozostałych zawodach sezonu 1983/1984 jeszcze dwukrotnie stawał na podium, w obu przypadkach na najwyższym stopniu: 4 marca w Aspen i 11 marca w Whistler wygrywał biegi zjazdowe. W klasyfikacji generalnej dało mu to czternaste miejsce, a w klasyfikacji zjazdu był trzeci, ulegając jedynie Szwajcarowi Ursowi Räberowi i Austriakowi Erwinowi Reschowi. W kolejnych sezonach sporadycznie plasował się w czołowej dziesiątce, ani razu nie stając na podium.
Próba powrotu
[edytuj | edytuj kod]W 1992 roku jego trzynastomiesięczny syn utonął w wannie. Niedługo później Johnson zbankrutował, a jego małżeństwo rozpadło się. Amerykanin próbował wrócić do sportu w 2000 roku, próbując wywalczyć miejsce w reprezentacji USA na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002 w Salt Lake City. Na igrzyska te ostatecznie nie pojechał, co więcej podczas mistrzostw USA w Whitefish w marcu 2002 roku wypadł z trasy. Odniósł poważne obrażenia głowy, skutkujące trwałym uszkodzeniem mózgu. Ze śpiączki wybudził się po trzech tygodniach, ale nigdy nie doszedł do pełni sprawności. Po serii udarów mózgu trafił do domu opieki, w którym zmarł 21 stycznia 2016 roku[1][2].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 16 lutego | 1984 | Sarajewo | Zjazd | 1:45.59 min | – | – |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
14. | 3 lutego | 1985 | Bormio | Zjazd | 2:06,68 min | +2,33 s | Pirmin Zurbriggen |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1982/1983: 66.
- sezon 1983/1984: 14.
- sezon 1984/1985: 57.
- sezon 1985/1986: 41.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Wengen – 15 stycznia 1984 (zjazd) – 1. miejsce
- Aspen – 4 marca 1984 (zjazd) – 1. miejsce
- Whistler – 11 marca 1984 (zjazd) – 1. miejsce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Douglas Martin: Bill Johnson, U.S. Olympic Downhill Skiing Champion, Dies at 55. nytimes.com, 2016-01-22. [dostęp 2016-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-23)]. (ang.).
- ↑ SportowyBar: Nie żyje mistrz olimpijski w zjeździe (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ang.).
- Profil na Alpine Ski Database (ang.)