Bohdan Bogumił Dobrzański

Bohdan Bogumił Dobrzański
	rotmistrz
Data i miejsce urodzenia	6 września 1901 ; Ostrowiec Świętokrzyski
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Charków
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	11 Pułk Ułanów Legionowych; 24 Pułk Ułanów; 10 Pułk Ułanów Litewskich; 6 Pułk Ułanów Kaniowskich; 2 Pułk Strzelców Konnych
Stanowiska	kwatermistrz 2 Pułk Strzelców Konnych
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; , II wojna światowa
	Odznaczenia

Bohdan Bogumił Dobrzański (ur. 6 września 1901 w Ostrowcu, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Bohdan Bogumił Dobrzański urodził się 6 września 1901 w Ostrowcu, w ówczesnym w powiecie opatowskim, w rodzinie Kazimierza i Apolonii z domu Pęczalskiej. Od 1916 działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.

W listopadzie 1918 razem ze szwadronem radomskim wziął udział w walkach na froncie ukraińskim. Uczestniczył w obronie Lwowa. W końcu 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 11 pułku Ułanów Legionowych. W szeregach pułku walczył na wojnie z bolszewikami. Odznaczył się w walkach z 1 Armią Konną Budionnego. 21 września 1920 cofająca się 47 Dywizja bolszewicka została zaatakowana przez 1 Brygadę Jazdy, w skład której wchodził 11 pułk ułanów. Kapral Dobrzański odznaczył się w szarży pod Jampolem za co został odznaczony Virtuti Militari.

Ukończył Szkołę Jazdy. Na porucznika awansował ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 w korpusie oficerów jazdy. W 1928 służył w 24 pułku ułanów, w 1932 w 6 pułku ułanów kaniowskich, a następnie w 2 pułku strzelców konnych, gdzie w 1939 został kwatermistrzem pułku.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 – po agresji ZSRR na Polskę – w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku^[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach^[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie^[2]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 1069^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5106^[3]

Upamiętnienie

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora^[4]^[5]^[6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[7]^[8]^[9].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 93.
↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Rok. III, Nr 2, str. 111. Warszawa 18 lutego 1922.
↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 67 [dostęp 2024-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].

Bibliografia

Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 62.
Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. 619, 691;
Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 560, 613;
Rocznik Oficerski 1928 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, s. 313, 351;
Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 295, 363;
Ogrody Wspomnień - Bohdan Bogumił Dobrzański [dostęp 2012-04-21]

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa200393-1] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 93.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003LXXIV-2] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.

[3] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Rok. III, Nr 2, str. 111. Warszawa 18 lutego 1922.

[4] Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 67 [dostęp 2024-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).

[5] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[6] Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).

[7] Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).

[8] Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).

[9] „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]