Bufotes balearicus
| Bufotes balearicus[1] | |||
| (Boettger, 1880) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Bufotes balearicus | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Bufotes balearicus – gatunek (lub podgatunek) płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych występujący we Włoszech, na Korsyce oraz Balearach. Dorasta do 10 cm długości i z wyglądu przypomina ropuchę zieloną (Bufotes viridis). Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z rozległym zasięgiem występowania oraz dużymi rozmiarami populacji.
Pozycja taksonomiczna[edytuj | edytuj kod]
Przez niektórych badaczy uważany za podgatunek ropuchy zielonej (Bufotes viridis), z którą krzyżuje się w strefie kontaktu (ang. contact zone) o długości 63 km na południowy wschód od włoskiego jeziora Lago di Garda[3][4].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Płaz ten dorasta do 7–10 cm długości i z wyglądu przypomina ropuchę zieloną, od której różni się występowaniem czerwonych lub brązowawych kropek na gruczołach przyusznych oraz czerwonawo-pomarańczowym ubarwieniem[5].
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w dużej części Włoch, w tym na Sardynii (i okolicznych wysepkach) oraz we wschodniej części Sycylii. Spotykany również na francuskiej wyspie Korsyce oraz na hiszpańskich Balearach (gdzie został najprawdopodobniej introdukowany w epoce brązu[5])[2].
W środkowych Włoszech płaz ten spotykany jest na wysokościach 0–1330 m n.p.m. Zazwyczaj spotykany jest natomiast na terenach nizinnych, gdzie zasiedla obszary przybrzeżne, tereny uprawne oraz obszary miejskie[2].
Status i ochrona[edytuj | edytuj kod]
IUCN klasyfikuje B. balearicus jako gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z rozległym zasięgiem występowania oraz dużymi rozmiarami populacji[2].
Na Balearach pobór wody, urbanizacja oraz zanieczyszczenia doprowadziły do utraty części zbiorników rozrodczych. Na wyspach tych zagrażać mu może również fragmentacja siedliska. Gatunek ten występuje na obszarach chronionych, a na niektórych obszarach Ibizy przeprowadzono jego reintrodukcję oraz odtworzono zniszczone siedliska. B. balearicus wymieniony jest w załączniku II konwencji berneńskiej oraz w załączniku IV dyrektywy siedliskowej Unii Europejskiej (jako Bufo viridis)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Bufotes balearicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e IUCN SSC Amphibian Specialist Group., Bufotes balearicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
- ↑ Jeroen Speybroeck i inni, Species list of the European herpetofauna – 2020 update by the Taxonomic Committee of the Societas Europaea Herpetologica, „Amphibia-Reptilia”, 41 (2), 2020, s. 139–189, DOI: 10.1163/15685381-bja10010 (ang.).
- ↑ Speybroeck J. i inni, Field Guide to the Amphibians & Reptiles of Britain and Europe, Bloomsbury Publishing Plc, 2016, s. 156, ISBN 978-1-4729-7042-8.
- ↑ a b Dufresnes Ch., Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 77, ISBN 978-1-4729-4137-4.