Chūai

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chūai
Imię japońskie
Kanji

仲哀天皇

Transkrypcja Hepburna

Chūai tennō

Ilustracja
Cesarz Japonii
Okres

od 192
do 200

Poprzednik

Seimu

Następca

Ōjin

Cesarz Chūai (jap. 仲哀天皇 Chūai tennō) — 14. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2].

Chūai panował w latach 192–200[3]. Po śmierci władcy przez ponad sześć dekad władzę jako regentka sprawowała cesarzowa-wdowa Jingū, tak iż jego następca Ōjin wstąpił na tron dopiero w 270 roku[4].

Mauzoleum cesarza Chūai znajduje się w Fuji'idera w prefekturze Osaka. Nazywa się ono Ega no Naganu no nishi no misasagi [5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kunaichō: 仲哀天皇 (14)
  2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 15; Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial Family of Japan, pp. 34-35.
  3. Titsingh, p. 15; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.
  4. Wontack Hong: Korea and Japan in East Asian history: a tripolar approach to East Asian history. Seoul: Kudara International, 2006, s. 111. ISBN 978-89-85567-03-9.
  5. Ponsonby-Fane, p. 419.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]