Dąbrówka Malborska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dąbrówka Malborska
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

sztumski

Gmina

Stary Targ

Liczba ludności (2022)

369[2]

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

82-410[3]

Tablice rejestracyjne

GSZ

SIMC

0157240

Położenie na mapie gminy Stary Targ
Mapa konturowa gminy Stary Targ, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka Malborska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka Malborska”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka Malborska”
Położenie na mapie powiatu sztumskiego
Mapa konturowa powiatu sztumskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka Malborska”
Ziemia53°59′16″N 19°05′26″E/53,987778 19,090556[1]

Dąbrówka Malborska (niem. Deutsch Damerau[4]) – wieś w Polsce w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Targ. Wieś jest siedzibą sołectwa Dąbrówka Malborska, w którego skład wchodzi również przysiółek Grzymała.

Integralne części wsi Dąbrówka Malborska[5][6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0157256 Grzymała przysiółek
Kościół pw. św. Mikołaja w Dąbrówce Malborskiej

Zachował się układ ruralistyczny wsi z XIII wieku. Dąbrówka istniała na prawie polskim, które za czasów zakonu krzyżackiego zamieniono na chełmińskie. Nosiła wówczas przydomek „uf der hoe”, czyli „na wzgórzu”. W połowie XIV wieku erygowana została parafia w Dąbrówce. Miejscowość posiadała charakter kościelny włościański. W XVII wieku w miejscowości istniało lemaństwo.

Wieś królewska Dąbrówka Niemiecka położona była w I Rzeczypospolitej w województwie malborskim[8].

W miejsce dawnej świątyni na początku XIX wieku powstał obecny kościół św. Mikołaja, w 1804 konsekrowany przez bpa Iwona Onufrego Rogowskiego. Większość mieszkańców w XIX wieku była wyznania ewangelickiego.

Zachowana została historyczna zabudowa mieszkalna i gospodarcza wsi, utrzymało się wiele budynków z XIX i początku XX wieku. Układ wsi pierwotnie był placowo-ulicowy, z czasem przekształcił się w ulicowy (od strony zachodniej). Do Dąbrówki Malborskiej należy uroczysko Pijaki, do 2005 osada.

W Dąbrówce Malborskiej istniała poczta, a także Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Westerplatte, która została zlikwidowana w 2011. We wsi znajduje się przystanek kolejowy Dąbrówka Malborska (w latach 1840–1855 o statusie stacji) na linii kolejowej nr 9.

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dąbrówka Malborska, po jej zniesieniu znalazła się w gromadzie Szropy. W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do województwa elbląskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[9] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. św. Mikołaja, 1803, nr rej.: A-68 z 11.04.1957.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 22574
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 218 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06].
  8. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku: suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2022-01-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]